Konfederacja targowicka: Różnice pomiędzy wersjami

Zamiar króla uzyskał aprobatę niewielką większością głosów (7:5). Króla poparł [[Hugo Kołłątaj]], zwolennikiem dalszej walki był m.in. [[Kazimierz Nestor Sapieha]], który początkowo należał do obozu hetmańskiego. 24 lipca Stanisław August złożył na ręce posła rosyjskiego [[Jakow Bułhakow|Jakowa Bułhakowa]] żądany przez Katarzynę II akces do konfederacji targowickiej.

 

Na życzenie Katarzyny II 6 września 1792 w [[Brześć|Brześciu nad Bugiem]] rozpoczęły się obrady [[Rada Generalna Stanów Skonfederowanych Konfederacji Barskiej|generalności]] obu konfederacji – koronnej i litewskiej. 11 września dokonało się uroczyste połączenie obu konfederacji pod nazwą Najjaśniejszej Konfederacji Obojga Narodów. Akt ten pobłogosławił obecny na tej uroczystości były [[biskupi przemyscy|pomocniczy biskup przemyski]] [[Michał Sierakowski]]. Papież [[Pius VI]] wystosował specjalne błogosławieństwo dla dzieła konfederacji targowickiej. Gorącymi zwolennikami konfederacji byli: [[prymas]] [[Michał Jerzy Poniatowski]], [[rzymskokatoliccy biskupi chełmscy|biskup chełmski]] [[Wojciech Skarszewski]], [[biskupi żmudzcy|biskup żmudzki]] [[Jan Stefan Giedroyć]], [[Biskupi poznańscy|biskup poznański]] [[Antoni Onufry Okęcki]], [[biskupi łuccy|biskup łucki]] [[Adam Naruszewicz]] i [[Biskupi wileńscy|biskup wileński]] [[Ignacy Jakub Massalski]].