Powstanie paryskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
m →Geneza: jęz. |
||
Linia 45:
W 1944 roku alianckie naczelne dowództwo nie planowało walk o Paryż. Starało się ominąć stolicę Francji oraz nie angażować swoich sił militarnych w ewentualne przewlekłe walki uliczne w kilkumilionowym mieście. Priorytetem wojsk alianckich był wówczas marsz w kierunku [[III Rzesza|Niemiec]] aby opanować przemysłowe [[Zagłębie Ruhry]] stanowiące zaplecze zbrojeniowe armii niemieckiej. W interesie Anglików leżało także zniszczenie niemieckich wyrzutni rakietowych, które bombardowały [[Londyn]] z terenu [[Belgia|Belgii]] i [[Holandia|Holandii]] rakietami [[Fieseler Fi 103|V1]] i [[V2 (pocisk rakietowy)|V2]]. Wyzwolenie Paryża było przewidywane dopiero na połowę października lub później na czas ostatecznej kapitulacji Niemiec.
Jednak 21 sierpnia w akcie [[niesubordynacja|niesubordynacji]] wobec swych amerykańskich przełożonych generał [[Philippe Marie Leclerc]] wysłał w kierunku Paryża jednostki rozpoznawcze dowodzonej przez siebie [[2 Dywizja Pancerna (Francja)|2 Dywizji Pancernej]]. Alianckie dowództwo potępiło te działania, jednak poparł je przywódca Wolnych Francuzów [[Charles de Gaulle]]. Zagroził on gen. [[Dwight Eisenhower|Eisenhowerowi]], że jeżeli nie zezwoli on 2 Dywizji Pancernej uderzyć na miasto, sam wyda jej stosowny rozkaz. Postawiony przed faktem dokonanym Eisenhower w końcu uległ i wieczorem 22 sierpnia wyraził formalną zgodę na natarcie{{r|Keegan}}.
=== Siły powstańcze ===
{{Osobny artykuł|Francuski ruch oporu}}
Powstańcy paryscy jak cały francuski ruch oporu podzieleni byli na szereg grup, o czym decydowały poglądy polityczne. Największe liczebnie były oddziały Francuskich Sił Wewnętrznych FFI pod dowództwem zwolennika [[komunizm]]u pułkownika [[Henri Rol-Tanguy|Henriego Rol-Tanguya]]. Drugą co do wpływów siłą były siły [[Gaullizm|gaulistów]] z organizacji [[AS (organizacja)|AS]] podporządkowanych [[Wolna Francja|Komitetowi Wolnej Francji]] z siedzibą w [[Londyn]]ie. W powstaniu brały również udział bojowe oddziały [[FTFP]] – [[Francuska Partia Komunistyczna|Francuskiej Partii Komunistycznej]], [[ORA]] – Zjednoczenia Związków Zawodowych Rejonu Paryskiego, Frontu Narodowego oraz Francuskich Wolnych Strzelców. W czasie
Członkowie francuskiego ruchu oporu powołali Krajową Radę Ruchu Oporu oraz Paryski Komitet Wyzwolenia, która ogłosiła mobilizację, wzywając ludność do rozpoczęcia powstania w Paryżu.
| |||