Theresienstadt: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
Linia 42:
W listopadzie 1941 całe warowne miasto zostało zamknięte i wedle rozkazu [[Heinrich Himmler|Heinricha Himmlera]] zmienione na getto żydowskie, do którego progresywnie przenoszono żydowskie rodziny, głównie z Protektoratu Czech i Moraw. Dla potrzeb polityki zagranicznej, jak również w pewnym stopniu propagandy wewnętrznej przedstawiano Theresienstadt jako „modelowe” getto, miejsce nowego typu osadnictwa żydowskiego czy wręcz obozu rodzinnego. De facto jednak miasto pełniło funkcję olbrzymiego obozu koncentracyjnego. Warunki życia były skrajnie ciężkie. Ludzie umierali z głodu i chorób.
 
W lipcu 1943 Watykan poprosił Niemców o możliwość inspekcji obozu, ale mu odmówiono<ref>Rothkirchen, Livia (2006). The Jews of Bohemia and Moravia: Facing the Holocaust.</ref>.
 
Po umieszczeniu w getcie około 500 duńskich Żydów, [[Duński Czerwony Krzyż]] domagał się inspekcji w getcie.
Linia 54:
Komendant obozu Austriak, SS-man Karl Rahm został uznany przez czeski sąd za bandytę winnego zbrodni przeciwko ludzkości, skazany na śmierć i stracony w 1947.
 
W następstwie tej wizyty jesienią 1944 powstał na rozkaz nazistów absurdalny film propagandowy, w reżyserii [[Kurt Gerron|Kurta Gerrona]], ukazujący Żydów, którzy oddali się w ochronę [[III Rzesza|III Rzeszy Niemieckiej]] i spokojnie żyją w eleganckim Theresienstadt w godnych warunkach. Niemiecki lektor przedstawił Terezin cynicznie i fałszywie jako "miasto uzdrowiskowe"<ref>{{Cytuj | url=https://encyclopedia.ushmm.org/content/en/article/theresienstadt-red-cross-visit | tytuł=Theresienstadt: Red Cross Visit &#124; The Holocaust Encyclopedia<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=encyclopedia.ushmm.org | język=en | data dostępu=2019-03-07}}</ref>. Film pokazuje radosnych i zdrowych ludzi. Film miał zostać pokazany światu, ale nie został nigdy opublikowany. Zachowała się tylko jego część. Reżyser zginął następnie w komorach gazowych Birkenau.
 
Organizacja getta była podobna do niektórych innych gett. W sprawach wewnętrznych opierała się na żydowskich „władzach samorządowych”, posiadających pewne – nieznaczne i wąskie – wpływy na niektóre aspekty życia codziennego. Pozwalało to przede wszystkim rozwinąć w bardzo ograniczonym zakresie samopomoc, szkolnictwo dla dzieci, życie kulturalne i religijne.