Języki zachodniosłowiańskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
info
m lit.
Linia 31:
'''Języki zachodniosłowiańskie''' – jeden z trzech zespołów [[Języki słowiańskie|języków słowiańskich]] (obok [[języki wschodniosłowiańskie|języków wschodnio-]] i [[języki południowosłowiańskie|południowosłowiańskich]]), którymi posługuje się około 56 mln mówiących w [[Europa Środkowa|Europie Środkowej]].
 
Języki zachodniosłowiańskie odróżniają się od wschodnio- i południowosłowiańskich przede wszystkim na podstawie różnic fonetycznych, np. w grupie zachodniej zachowały się zbitki /tl/ i /dl/ (ze względu na wczesną utratę tendencji do zgłosek otwartych<ref>{{Cytuj |s=37 | autor = Jerzy Nalepa |tytuł = Slowianszczyzna pólnocno-zachodnia |data = 1967 |wydawca = Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Wydział Historii i Nauk Społecznych |url = https://books.google.com/books?id=mDgTAQAAIAAJ}}</ref>), które w pozostałych zespołach słowiańszczyzny przyjęły uproszczoną postać /l/<ref name=:0>{{Cytuj |autor = Philipp Strazny |tytuł = Encyclopedia of Linguistics |data = 2013-02-01 |data dostępu = 2019-09-07 |isbn = 9781135455224 |wydawca = Routledge |url = https://books.google.com/books?id=27JOMobauYAC | s=83 |język = en}}</ref>. Ponadto języki zachodnosłowiańskiezachodniosłowiańskie wyróżnia stały [[akcent wyrazowy]], natomiast większość innych przedstawicieli słowiańszczyzny charakteryzuje się akcentem ruchomym<ref name=:0/>.
 
Według najczęstszej koncepcji klasyfikacyjnej języki zachodniosłowiańskie dzielą się na trzy grupy: [[języki lechickie|lechicką]], łużycką i czesko-słowacką<ref name=:0/>. Podgrupę czesko-słowacką kontynuują języki [[język czeski|czeski]] i [[język słowacki|słowacki]], łużycką – dwa [[języki łużyckie]], a lechicką – [[język polski|polski]] i [[język kaszubski|kaszubski]]. Z tej ostatniej podgrupy wymarły w [[XVIII wiek]]u [[Grupa pomorska języków lechickich|języki pomorskie]] (z wyjątkiem kaszubskiego i [[Etnolekt słowiński|słowińskiego]], który zaniknął w [[XX wiek]]u). W przeszłości pojawiały się próby bliższego łączenia języków łużyckich z lechickimi lub czesko-słowackimi, ale propozycje te mają mniejszą akceptację<ref name=:0/>.