Floyd Patterson: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 19:
Czterokrotnie skutecznie bronił tytułu i dzierżył go do czerwca 1959, kiedy pokonał go [[Ingemar Johansson]], jednak rok później (6/60) odzyskał mistrzostwo, co wtedy w tej kategorii wagowej zdarzyło się pierwszy raz. Trzecia walka tych pięściarzy zakończyła się ponownym zwycięstwem Pattersona. Po jeszcze jednej udanej obronie tytułu Patterson utracił go w walce z [[Sonny Liston|Sonnym Listonem]], którą przegrał przez [[nokaut]] w 1 rundzie w 1962. Takim samym wynikiem zakończyła się walka rewanżowa w [[1963]] roku.
Patterson dwukrotnie jeszcze próbował odzyskać tytuł, ale pokonali go [[Muhammad Ali (amerykański bokser)|Muhammad Ali]] w 1965 i Jimmy Ellis w 1968. Karierę zakończył w 1972 roku, po kolejnej przegranej z Muhammadem Alim, z dorobkiem 55 zwycięstw, 1 remisu i 8 porażek. Oprócz Listona (2x), Alego (2x), Johanssona i Ellisa pokonali Pattersona także [[Joey Maxim]] (na początku kariery Floyda w 1954 r.) oraz [[Jerry Quarry]].
Patterson był znany z walki ''fair''. Był znakomitym technikiem, chociaż aż 40 walk rozstrzygnął przed czasem, co dowodzi bardzo mocnego ciosu. Wśród wybitnych pięściarzy pokonanych przez Pattersona znaleźli się [[Archie Moore]], [[Pete Rademacher]], [[Brian London]], [[Ingemar Johansson]], [[Eddie Machen]], [[George Chuvalo]], [[Henry Cooper]] i [[Oscar Bonavena]].
| |||