Cud lubelski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 29:
17 lipca doszło do bezpośrednich starć pomiędzy milicją a wiernymi. Tego dnia władze zorganizowały na [[Plac Litewski w Lublinie|Placu Litewskim]] [[wiec protestacyjny]], który miał potępić wydarzenia w katedrze{{R|interia}}. Z obawy o niską frekwencję zmobilizowano pracowników lubelskich zakładów pracy. Karą za nieobecność miało być zwolnienie z pracy{{R|historiaprl}}. Wiec z Placu Litewskiego ruszył pochodem, przechodząc ulicę Królewską, gdzie przed katedrą pochód zachowywał się prowokacyjnie{{R|interia}}. Organizatorzy wiecu przez megafony agitowali o przeciwstawienie się duchownym, a wierni śpiewali religijne pieśni{{R|historiaprl}}. Po chwili dało się słyszeć okrzyki „Precz z [[komunizm|komuną]]” oraz „[[Bolesław Bierut|Bierut]], pachołek Moskwy”{{R|historiaprl}}. Milicja spychała część uczestników kontrmanifestacji w pobliże katedry.
Wkrótce ktoś krzyknął, że aresztowano wiernych sprzed kościoła kapucynów, a inni uczestnicy wydarzeń zaczęli nawoływać do ich odbicia{{R|historiaprl}}. Utworzone kolumny ludzi przemaszerowały pod [[Pałac Biskupi w Lublinie|Pałac Biskupi]], gdzie biskup Kałwa apelował o rozejście się. Duży zgiełk potęgował nerwowość tłumu, który udał się pod budynek komendy milicji. Gdy zaczęto rzucać kamieniami w stronę budynku, tłum otoczyło wojsko i milicja{{R|historiaprl}}. Padły strzały, a następnie aresztowano ponad 230 osób{{R|historiaprl}}. Kilka dni później aresztowano także duchownych z katedry (księży Władysława Forkiewicza i Tadeusza Malca) oraz kościelnych (Józefa Wójtowicza i Leona Wiśniewskiego){{R|historiaprl}}.
== Represje ==
| |||