Jadłodajnia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MOs810 (dyskusja | edycje)
MOs810 (dyskusja | edycje)
→‎Charakterystyka: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 5:
Jadłodajnia, podobnie jak [[Bar (lokal gastronomiczny)|bar]], jest placówką prowadzącą działalność o charakterze zbliżonym do restauracji, z tym, że oferuje ograniczony [[asortyment]] potraw i towarów popularnych<ref>[http://orot.pl/download/attachment/3688/badania-konsumentow-uslug-turystycznych-w-regionach-2015.pdf Joanna Węglarczyk, ''Terminologia z zakresu usług turystycznych'', w: red. Ewa Dziedzic, ''Badania konsumentów usług turystycznych w regionach'', Polska Organizacja Turystyczna, Warszawa, 2015, s. 193, ISBN 978-83-7336-360-1]</ref>.
 
[[Witold Doroszewski]], jako jadłodajnię definiował w dawnej polszczyźnie [[karczma|karczmę]] lub dom zajezdny<ref>[http://ifp.univ.rzeszow.pl/slowo/slowo_5/15_starzkiewicz.pdf Agnieszka Starzykiewicz, ''Nazwy karczem, historia karczemnictwa, charakter użytkowy na przestrzeni wieków, tendencje nazewnicze'', w: ''SŁOWO. Studia językoznawcze'', nr 5/2014, s. 214, ISBN 2082-6931]</ref>. Niektóre jadłodajnie bywają obecnie zaliczane do placówek zajmujących się osobami [[bezdomność|bezdomnymi]] – w takim przypadku są to miejsca wydawania gorących, darmowych posiłków dla takich osób<ref>''Socjodemograficzny Portret Zbiorowości Ludzi Bezdomnych Województwa Podlaskiego'', Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Białymstoku, Obserwatorium Integracji Społecznej, Białystok, 2012, s. 19</ref> lub świadczącymi usługi gastronomiczne dla osób [[starość|starszych]], także poprzez własne sieci dystrybucyjne, z dowozem do domów, w ramach systemu [[pomoc społeczna|pomocy społecznej]]<ref>[https://stocznia.org.pl/app/uploads/2016/01/od_diagnozy_do_strategii.pdf pr. zbior., ''Od diagnozy do strategii. Partycypacyjne planowanie usług publicznych w samorządach lokalnych'', Wydział Konsultacji Społecznych i Partycypacji Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy, Warszawa, 2014, s. 69, ISBN 978-83-62590-17-9]</ref>. Część jadłodajni służyć może wąskiej lub wybranej grupie konsumentów, np. studentom jako jadłodajnie studenckie<ref>[http://turystyka.amu.edu.pl/tomy/tir2.pdf Dorota Matuszewska, ''Zagospodarowanie turystyczne – aspekt teoretyczny'', w: red. Zygmunt Młynarczyk, Alina Zajadacz,, ''Uwarunkowania i plany rozwoju turystyki'', Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2008, s. 73]</ref><ref>[http://www.wste.edu.pl/pobierz/prace_studentow/piotr_bania.pdf Piotr Bania, ''Projekt restauracji „Piętra Smaku” w Krakowie'', Wyższa Szkoła Turystyki i Ekologii, Sucha Beskidzka, 2009, s. 27]</ref>. Jadłodajnie mogą być dofinansowywane przez różne instytucje, a także mogą wydawać darmowe posiłki potrzebującym<ref>[https://www.niedziela.pl/artykul/12805/nd/Jadlodajnie-dla-ubogich Anna Cichobłazińska, ''Jadłodajnie dla ubogich'', w: ''Niedziela'']</ref>.
 
== Galeria ==