Powstanie Bethlena na Węgrzech i Morawach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
Lepiej doprecyzować "dzisiejszej Słowacji", bo na pocz. XVII w. takiego bytu nie było. Ten obszar to były Górne Węgry. |
||
Linia 29:
W lutym 1621 r. oddziały cesarskie rozpoczęły przygotowania do uderzenia na Węgry, zajmując szereg wiosek w okolicy Devina. Dnia [[25 lutego]] 1621 r. oddziały węgierskie bezskutecznie próbowały zdobyć miejscowość Straznice, bronioną przez chorągwie [[Lisowczycy|Lisowczyków]] i piechotę niemiecką. Podczas zaciętej walki zginąć miało 3000 Węgrów, a 150 dostało się do niewoli. Straty Lisowczyków były niewielkie, stracono jednak około 6000 koni, w większości uprowadzonych przez przeciwnika.
Na przełomie marca i kwietnia 1621 r. oddziały cesarskie wzmocnione zostały siłami 20 000 [[Hiszpania|Hiszpanów]] i przeszły do ofensywy, zmuszając wojska Bethlena do odwrotu w kierunku [[Koszyce|Koszyc]]. Dzięki pomocy renegatów węgierskich, w krótkim czasie wojskom cesarskim udało się opanować większą część terenów dzisiejszej [[Słowacja|Słowacji]]. Bethlen tymczasem uzupełniał armię nowymi zaciągami z Niemiec, Turcji oraz Tatarami. Wkrótce Węgrzy odparli atak wojsk cesarskich pod wodzą marszałka Charlesa de Bucquoya na [[Nove Zamky]].
W lipcu 1621 r. kolejne wojska powstańcze wyruszyły ku Morawom. [[21 lipca]] w okolicy [[Opawa|Opawy]] cesarscy zaskoczyli w nocy silną chorągiew przeciwnika (wojska margrabiego krnovskiego), którą wybito do nogi. Cztery dni później [[25 lipca]] powstańcy otoczyli oddział hiszpański pod Novym Jicinem, rozbijając go i zabijając 500 Hiszpanów. Walki toczyły się ze zmiennym szczęściem. Powstanie jednak rozszerzyło się wkrótce na [[Wołoszczyzna|Wołoszczyznę]] oraz Morawy.
| |||