Był pierwotnym stanem egzystencji, z którego pochodzili pierwsi bogowie (Ziemia i Niebo). Składał się z połączenia pierwiastków uważanych przez [[starożytna Grecja|starożytnych Greków]] za podstawę świata: ziemi, wody, ognia i powietrza{{fakt|data=2019-08}}. Według niektórych tłumaczeń pochodził z niego [[Ereb]] i [[Nyks]], Dzień (Hemera) i [[Eter]]{{odn|Grimal|2008|s=61}}.
Chaos posiadał trzy cechy charakterystyczne:
* był bezdenną przepaścią, do której wszystko bezustannie spada; jest przeciwstawnością wobec powstałej niego ziemi o stabilnym podłożu;
* był miejscem bez ustalonych kierunków, gdzie wszystko rozpada się na różne strony;
* był sferą rozdzielającą niebo i ziemię, z chaosem pozostałym między nimi.
