Rufus Isaacs: Różnice pomiędzy wersjami

Isaacs wraz z rodzicami przeniósł się w latach 70. XIX wieku do Krakowa, następnie wyemigrowali do Anglii<ref name="ReferenceA"/>. Ukończył studia prawnicze i w 1887 r. został powołany do Middle Temple. Dał się tam poznać jako zdolny i odpowiedzialny prawnik. Zasłynął w 1904 r. podczas procesu oskarżonego o defraudację [[Whitaker Wright|Whitakera Wrighta]]. W tym samym roku został wybrany do [[Izba Gmin|Izby Gmin]] jako deputowany [[Partia Liberalna (Wielka Brytania)|Partii Liberalnej]] z okręgu [[Okręg wyborczy Reading|Reading]]. W 1910 r. pełnił funkcję Radcy Generalnego, zaś w latach 1910–1913 był prokuratorem generalnym. W 1912]] r. został pierwszym prokuratorem generalnym, który wszedł w skład brytyjskiego gabinetu. W latach 1913–1921 Isaacs był Lordem Najwyższym Sędzią w związku z czym musiał zrezygnować z miejsca w Izbie Gmin.