Witraż: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Okna" za pomocą HotCat
ilustracja, drobne merytoryczne, linki zewnętrzne
Linia 14:
 
== Technika ==
W pierwszym okresie rozwoju witrażownictwa – od X do XVI wieku – posługiwano się szkłem barwionym przez topienie masy szklanej razem z [[Tlenki|tlenkami]] metali. Pierwotnie, w okresie antycznym, barwione szkło miało naśladować [[kamienie szlachetne]] i&nbsp;[[Kamienie szlachetne|półszlachetne]], a jego cena była porównywalna z wartością klejnotów<ref>Maria Rzepińska, [[op. cit.]], s. 158.</ref>. Szklane elementy wycinano za pomocą rozgrzanego metalowego pręta. Proces produkcji szklanych tafli jest w niezmienionej formie stosowany do dzisiaj, a polega na ręcznym wydmuchaniu dużej bańki szkła a następnie rozcięciu jej i rozciągnięciu do odpowiedniego rozmiaru. Szkła wykonywane ręcznie, zwłaszcza te z wczesnego okresu średniowiecza charakteryzują się smugami, niejednorodnością oraz zróżnicowaną grubością tafli. Malowanie ograniczało się do rysowania detali konturem (niskotopliwą nietransparentną farbą) i uzyskiwanie półcieni za pomocą patyn (szarej lub brązowej).
 
W okresie drugim, od XVI wieku do czasów współczesnych, rozpowszechniło się malowanie szkła farbami szkliwnymi, niskotopliwymi, utrwalanymi poprzez wypalanie [[farba|farby]]. Technika ta pozwalała na osiągnięcie pełnej gamy barw oraz precyzyjnego rysunku przedstawienia.
[[Plik:Spring panel from the Four Seasons leaded-glass window by Louis Comfort Tiffany.jpg|mały|Przykład użycia szkła opracowanego przez Louisa Comforta Tiffany`ego - łączącego kilka kolorów , tutaj również z zatopionymi szklanymi nitkami]]
 
Na przełomie XIX i XX wieku [[Louis Comfort Tiffany]] wynalazł nowy rodzaj szkła, tak zwane szkło opalizowaneopakowe (nieprzeźroczyste i pólprzeźroczyste), oraz szkło irydyzowane (słynne szkło Favrile). WprowadziłNa jednej tafli szklanej łączył kilka kolorów, które przenikały się nawzajem i tworzyły smugi. Dzięki temu mógł ograniczyć malowanie szkła, a wiele detali oddawał przez dobór odpowiednich fragmentów szkła. Zabieg ten dodawał lekkości kompozycji witraży,przy zachowaniu głębi koloru wynikającego z barwienia szkła w masie.<ref>{{Cytuj |autor = szklaneportfolio |tytuł = Technika witrażu Louisa C. Tiffany-ego |data = 2019-09-12 |data dostępu = 2019-09-21 |opublikowany = Tu powstają przedmioty nieobojętne |url = https://szklanapracownia.pl/2019/09/12/technika-witrazu-louisa-c-tiffanyego/ |język = pl-PL}}</ref> Tiffany wprowadził także nową, trwalszą i bardziej finezyjną, technikę łączenia szkieł witrażowych – przez owijanie elementów folią miedzianą i lutowanie cyną, którą stosował głównie przy wykonywaniu słynnych lamp Tiffany`ego.
 
== Galeria ==