Program Gemini: Różnice pomiędzy wersjami

Pojazdy Gemini miały kształt zbliżony do stożka. Długość statku wynosiła 5,6 metra, a średnica w najszerszym miejscu 3 metry. Na jednego astronautę przypadała przestrzeń „życiowa” około 1 m³ ( o 50% większa niż w kapsule Merkury){{r|gwiazda}}. Statek składał się z dwóch modułów: załogowego i silnikowego. Został tak skonstruowany, że bardzo łatwo można było wymienić fragment aparatury poprzez ściankę zewnętrzną bez potrzeby wchodzenia do wewnątrz{{r|gwiazda}}. Statek Gemini zachował podstawowy kształt aerodynamiczny kapsuły Merkury. Moduł załogowy, w którym znajdowała się kabina, został uzupełniony modułem silnikowym, mieszczącym silnik rakietowy i zapasy materiałów pędnych{{r|kosmos}}. Niezawodność urządzeń osiągnięto przez stosowanie układów zwielokrotnionych. Dotyczyło to układu silnikowego oraz układu pirotechnicznego służącego do oddzielenia moduły załogowego od modułu silnikowego przed wtargnięciem w atmosferę Ziemi{{r|kosmos}}. Natomiast urządzenia, których czas obsługi nie miał istotnego znaczenia, zostały tak skonstruowane, by obsługę mogli realizować astronauci. Przykładem były [[ogniwo paliwowe|ogniwa paliwowe]]. Przy dłuższym okresie działania, gromadziła się znaczna ilość wody, obniżając sprawność. Stosowano tu regulację ręczną. Automatyzacja tej operacji byłaby bardzo skomplikowana, jeśli nawet niemożliwa{{r|kosmos}}.