ARA General Belgrano (1938): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m linki zewnętrzne |
|||
Linia 50:
Był to [[krążownik lekki]] amerykańskiego typu ''[[Krążowniki lekkie typu Brooklyn|Brooklyn]]'' zbudowany w [[New Jersey]]. Budowa została rozpoczęta w [[1935]] roku. Wszedł do służby w [[Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych|US Navy]] [[3 października]] [[1938]] roku pod nazwą USS „Phoenix” (CL-46). Brał udział w [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] na [[Ocean Spokojny|Pacyfiku]] (między innymi znajdował się w [[Pearl Harbor (baza marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych)|Pearl Harbor]] podczas ataku japońskiego<ref>{{Cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20151105200912/http://www.history.navy.mil/research/histories/ship-histories/danfs/p/phoenix-iii.html|tytuł= Phoenix |data dostępu = 2012-05-07 |opublikowany=history.navy.mil|język = en}}</ref>).
W lipcu [[1946]] roku został wycofany ze służby amerykańskiej i w grudniu [[1951]] roku sprzedany [[Argentyna|Argentynie]] za 7,8 mln dolarów (wraz z drugim okrętem tego typu: USS „Boise” (CL-47), który otrzymał nazwę [[ARA Nueve de Julio (1936)|ARA „Nueve de Julio”]]). „Phoenix” otrzymał nazwę ARA „17 de Octubre”, lecz po obaleniu [[Juan Perón|Juana Peróna]] w [[1955]] roku, w [[1956]] roku został przemianowany na ARA „General Belgrano” (C-4) (generał [[Manuel Belgrano]] walczył o niepodległość Argentyny w [[1816]] roku).
Podczas wojny z [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]] o [[Falklandy]], Brytyjczycy ogłosili strefę w promieniu 200 mil od wysp za „strefę całkowitej wyłączności” (''Total Exclusion Zone''), w której okręty uznane za wrogie miały być topione. Z uwagi na to, siły nawodne marynarki argentyńskiej nie zbliżały się do wysp. ARA „General Belgrano” opuścił port [[Ushuaia]] w dniu [[26 kwietnia]] [[1982]] roku z dwoma [[niszczyciel]]ami, ARA „Piedra Buena” (D-29) i ARA „Hipólito Bouchard” (D-26) (oba także ex-amerykańskie), jako ''Grupa Operacyjna 79.3''. [[29 kwietnia]] patrolowały one na południe od wysp. [[30 kwietnia]] grupa została wykryta przez brytyjski atomowy [[okręt podwodny]] [[HMS Conqueror (1971)|HMS „Conqueror”]]. Chociaż argentyńskie okręty znajdowały się poza "''strefą całkowitej wyłączności''", zespół został uznany za zagrożenie. Po konsultacji na szczeblu rządu, premier [[Margaret Thatcher]] zezwoliła dowódcy „Conquerora”, [[Christopher Wreford-Brown|Christopherowi Wreford-Brownowi]], na atak.
| |||