Spartakus: Różnice pomiędzy wersjami

Był organizatorem i przywódcą największego w [[Starożytny Rzym|starożytnym Rzymie]] [[powstanie Spartakusa|powstania niewolników]] ([[73 p.n.e.|73]]-71 p.n.e.), w którym wzięło udział około 100 tys. wojowników (niewolników i gladiatorów). W czasie buntu najpierw pokonał strażników, następnie zbiegł ku [[Wezuwiusz]]owi i tam powoli zaczął tworzyć armię złożoną z niewolników i zbiegłych gladiatorów. Pierwszy o jej sile miał przekonać się [[Klaudiusz Glaber]], wysłany przez [[pretor]]a [[Publiusz Warinius|Publiusza Wariniusa]]. Śmierć poniosło wówczas 3000 żołnierzy rzymskich. Powstanie zostało krwawo stłumione przez [[Marek Licyniusz Krassus|Marka Krassusa]]. Spartakus zginął w walce, a jego ciało nie zostało odnalezione. 6 tys. pojmanych powstańców ukrzyżowano wzdłuż [[via Appia]]{{r|1Co|2Co|3Co}}<ref>{{Cytuj |tytuł = Spartakus - Encyklopedia PWN - źródło wiarygodnej i rzetelnej wiedzy |data dostępu = 2019-09-25 |opublikowany = encyklopedia.pwn.pl |url = https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Spartakus;3978032.html |język = pl}}</ref>.