Dialektyka: Różnice pomiędzy wersjami

Za ojca dialektyki uważa się [[Heraklit]]a z racji jego teorii [[wariabilizm]]u, która uznawała zmienność rzeczywistości i jedność przeciwieństw za zasadę istnienia świata{{odn|Chudy|2001|s = 1}}. Arystoteles twierdził jednak, że twórcą dialektyki był [[Zenon z Elei]], gdyż jako pierwszy przeanalizował ''[[Dowód nie wprost|reductio ad absurdum]]''{{odn|Spranzi|2011|s=11}}. [[Sofiści]] (między innymi [[Protagoras]]), używali terminu dialektyka w rozumieniu narzędzia służącego do udowadniania tezy i wygrywania dysput, za pomocą zwodniczej argumentacji, a także wieloznaczności pojęć i sądów. Dialektyka była dla nich metodą tworzenia za pomocą środków językowych pozorów prawdy dla fałszywych sądów, czyli tego, co później nazwano argumentacją sofistyczną{{odn|Chudy|2001|s = 6}}. Stanowisko sofistów skrytykował [[Sokrates]], który zdefiniował dialektykę jako sztukę poszukiwania prawdy na drodze pytań i odpowiedzi. Wyróżnił na tej drodze dwa etapy – część elenktyczną (sztukę sprawdzanie poprawności argumentacji) oraz część majeutyczną (sztukę rodzenia argumentów). Uważał, że w pierwszym etapie należy sprowadzić tezę przeciwnika do absurdalnych konsekwencji, natomiast w drugim wydobyć z twierdzeń szczegółowych, na drodze [[Opozycja (językoznawstwo)|opozycji]] i [[Analogia|analogianalogii]], tezę ogólną{{odn|Chudy|2001|s = 6}}.