Franciszek Przysiężniak: Różnice pomiędzy wersjami

 

Jego [[OP-44|Oddział Partyzancki NOW-AK „Ojca Jana”]], operujący w [[Lasy Janowskie|Lasach Janowskich]] był jedną z najlepiej wyposażonych jednostek tego typu w całym polskim podziemiu. Oddział (choć bez swojego dowódcy) wziął udział w największej bitwie partyzanckiej z [[III Rzesza|Niemcami]] na ziemiach polskich [[Bitwa na Porytowym Wzgórzu|na Porytowym Wzgórzu]].

 

Po wkroczeniu [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] zmuszony był się ukrywać. W kwietniu (marcu){{Odn|Nowak|2014|s=86}} 1945 w Kuryłówce została zabita przez UB strzałem w tył głowy jego 23-letnia żona [[Janina Przysiężniak]] „Jaga”, będąca w siódmym miesiącu ciąży. Wtedy stanął na czele oddziałów leśnych okręgu „San”. 5 maja (według innych źródeł 6 lub 7 maja) 1945 jego oddział stoczył jedną z największych bitew polskich przeciw sowietom i rozbił kolumnę oddziałów [[NKWD]] [[Bitwa pod Kuryłówką|pod Kuryłówką]], zabijając 57 enkawudzistów. Jesienią 1945 wyjechał na [[Pomorze]]{{Odn|Nowak|2014|s=95}}. Mianowany komendantem okręgu Narodowego Zjednoczenia Wojskowego na powiaty [[Brodnica]] i [[Wąbrzeźno]]. 15 maja 1946 aresztowany w [[Gdańsk]]u. Skazany na cztery lata więzienia, wyszedł po amnestii w 1947. 3 września 1948 ponownie aresztowany i skazany na 15 (8){{Odn|Nowak|2014|s=95}} lat więzienia. Osadzony w więzieniu we [[Wronki|Wronkach]]. Zwolniony 24 grudnia 1954 (1951) prawdopodobnie dlatego, że podpisał lojalkę, lecz nie podjął aktywnej współpracy. Zwerbowany ponownie w 1971, lecz był niezdyscyplinowany i nie miał większej wartości jako współpracownik{{Odn|Nowak|2014|s=96}}. Zmarł 30 września 1975 w [[Jarosław (województwo podkarpackie)|Jarosławiu]].