Akwizgran: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Historia: Zmieniłem datę koronacji Ottona I. Podana data dotyczyła jego koronacji cesarskiej, która była w 962 w Rzymie a nie w Akwizganie. Koronacja akwizgrańska to była koronacja na króla Niemiec
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m →‎Historia: drobne redakcyjne, lit.
Linia 33:
 
== Historia ==
W pobliżu Akwizgranu odkryto prehistoryczne, potwierdzone pracami archeologicznymi, [[Celtowie|celtyckie]] początki tego miasta. ZbudowanyZbudowane za czasów [[Starożytny Rzym|rzymskich]] (I wiek n.e.) pod nazwą ''Aquae Grani'' lub ''Aquisgranum'' (od Granusa, celtyckiego bożka uzdrowień) jako miejscowość uzdrowiskowa z ciepłymi źródłami siarkowymi (do 74 °C). [[Pepin Krótki|Pepin Mały]] cenił lecznicze właściwości term Granusa w Aachen, tam też na miejscu rzymskiej świątyni zbudował kaplicę, a także rezydencję ([[palatium]]). Właśnie od niego pochodzi pierwsza wzmianka o Akwizgranie w roku 765. Syn i następca Pepina, [[Karol Wielki]], władca imperium [[Karolingowie|Karolingów]], wybrał Akwizgran za swoją siedzibę. W roku 790 w Aachen powstał pałac karoliński, oparty na wzorach klasycznych, ze słynną, zachowaną do dziś oktagonalną kaplicą (w ramach [[Katedra w Akwizgranie|katedry]]). Budową kaplicy zajął się mistrz Odo z [[Metz]]u. W kaplicy Karol Wielki zgromadził wiele cennych chrześcijańskich relikwii.
 
[[Plik:Akwizgran Durer 1520.jpg|thumb|left|Katedra w Akwizgranie, [[Albrecht Dürer]] (1520)]]
Linia 39:
W 936 roku [[Otton I Wielki|Otton I]] koronował się w [[Katedra w Akwizgranie|katedrze akwizgrańskiej]], od tego czasu aż do roku 1531 koronowało się tam 31 królów niemieckich.
W roku 1165 Karol Wielki został kanonizowany, a rok później miasto uzyskało prawa miejskie i stało się [[Wolne miasta Rzeszy|wolnym miastem Rzeszy]].
W XII-XIII wieku zostało obwarowane, rozwijało się pomyślnie dzięki handlowi (targi akwizgrańskie od 1166). W późnym średniowieczu nastąpił rozwój tkactwa i sukiennictwa, a miasto odgrywało ważną rolę w polityce niemieckiej – tu odbywały się posiedzenia [[Sejm Rzeszy (Święte Cesarstwo Rzymskie)|Sejmu Rzeszy]] i [[synod]]y.
W XVI wieku, w wyniku wojen religijnych, miasto zaczęło podupadać – miejsce koronacji królów przeniesiono do [[Frankfurt nad Menem|Frankfurtu nad Menem]]; do dalszego pogłębienia kryzysu przyczynił się pożar 2 maja 1656; wówczas prawie całe miasto spłonęło.
 
Linia 48:
W XVII-XIX w. był popularnym wśród europejskich elit uzdrowiskiem (wody alkaliczno-siarczane) i miastem „rozrywkowym” z kasynami, salami balowymi i innymi miejscami uciech. Akwizgran był miejscem zawarcia pokoju między [[Hiszpania|Hiszpanią]] i [[Francja|Francją]] w wojnie o [[Flandria (region)|Flandrię]] w roku 1668, a w roku 1748 zawarto tam pokój w austriackiej [[Wojna o sukcesję austriacką|wojnie sukcesyjnej]]. W 1801 roku [[pokój w Lunéville]] przyznał miasto Francji, [[kongres wiedeński]] zaś przekazał je w 1815 [[Królestwo Prus|Prusom]]. W 1818 odbył się tu pierwszy kongres [[Święte Przymierze|Świętego Przymierza]]. W XIX i na początku XX w., dzięki bliskości kopalń węgla, nastąpił rozwój przemysłu tekstylnego, żelaznego, optycznego i chemicznego (nawozy sztuczne). Wówczas też miasto stało się ważnym węzłem kolejowym, łączącym linie niemieckie z belgijskimi, w 1870 r. powstała politechnika.
 
W okresie międzywojennym miasto było siedzibą Sądu Krajowego (''Landgericht''), oddziału Kolei Rzeszy (''Reichsbahn'') – dyrekcji kolejowej; posiadało szkołę przemysłu artystycznego. W roku 1944 był pierwszym niemieckim miastem zajętym przez wojska [[alianci|alianckie]], krwawe walki o miasto spowodowały zniszczenie 65% zabudowy. Po wojnie zostało częściowo odbudowane.
 
[[Katedra w Akwizgranie]], w której pochowani są [[Karol Wielki]] i [[Otton III (cesarz rzymski)|Otton III]], została wpisana na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego UNESCO]].