W nagrodę za waleczność mieszkańców podczas walk z [[Maurowie|Maurami]] [[Karol Wielki]] nadał Andorze [[prawo|prawa]][[miejski|miejskie]]. Następnie stała się ona lennem hrabiów Urgell, aby ostatecznie w 1133 r. przejść pod władanie [[biskup]]a z [[La Seu d’Urgell]]. W XII wieku była przedmiotem sporu pomiędzy biskupami a ich francuskimi sąsiadami z północy, [[hrabia]]mi z [[Foix]]. W 1278 r. udało się rozwiązać konflikt – na mocy zawartego porozumienia biskup i hrabia zostali współrządcami. Andora natomiast zobowiązała się płacić obu stronom daniny: biskupom Urgell w wysokości 460 peset rocznie, hrabiom Foix w wysokości 960 franków rocznie<ref>Kowalski Kazimierz: ''Państewko nad Valirą'', w: „Poznaj Świat” R. X, nr 4 (113), kwiecień 1962, s. 8–10.</ref>. W 1419 r. na wniosek ludności Andory został powołany lokalny parlament nazywany Radą Terytorialną (''Consell de la Terra''), później przekształcony w Radę Generalną (Consell General). W 1607 król [[Henryk IV Burbon|Henryk IV]], hrabia Foix wydał [[edykt]], na mocy którego przekazał swe prawa do współrządzenia Andorą francuskiemu władcy.
W okresie 1812–1813 [[II Cesarstwo Francuskie|Cesarstwo Francuskie]] zajęło [[Katalonia|Katalonię]] i podzieliło ją na cztery [[Departament (Francja)|departamenty]]. Wówczas Andora weszła w skład jednego z nich (''départament de Sègre''). W 1933 r. [[Francja]] zajęła Andorę wobec społecznych zamieszek przed wyborami.
