Wikipedysta:Plogeo/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 31:
|www =
}}
'''Alina Kabata-Pendias''' (ur. [[8 września]] [[1929]] w [[Baranowicze|Baranowiczach]], zm. [[3 kwietnia]] [[2019]]) – [[Polacy|polska]] naukowiec działająca w obszarze [[Biogeochemia|biogeochemiczkabiogeochemii]] i [[GleboznawcaGleboznawstwo|gleboznawczynigleboznawstwa]], profesor nauk rolniczych związana z [[Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa|Instytutem Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa]] w [[Puławy|Puławach]] oraz [[Państwowy Instytut Geologiczny|Państwowym Instytutem Geologicznym]]. Specjalistka w zakresie biogeochemii [[Mikroelementy|pierwiastków śladowych]].
 
Alina Kabata była córką Heleny, z domu Wojciechowicz, oraz [[Piotr Kabata|Piotra Kabaty]], polskiego oficera, ówcześnie w [[Korpus Ochrony Pogranicza|Korpusie Ochrony Pogranicza]]. Dzieciństwo spędziła w różnych miejscowościach na [[Kresy Wschodnie|Kresach Wschodnich]] [[II Rzeczpospolita|II Rzeczpospolitej]]. W trakcie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] cała rodzina przedostała się na [[Kielecczyznę|Województwo świętokrzyskie]] w [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnym Gubernatorstwie]]. Od 1940 r. ojciec działając pod pseudonimami „Żar” i „Wujek” był komendantem [[Podobwód Szydłów Armii Krajowej|Podobwodu AK Szydłów]] i dowodził samodzielnym oddziałem dywersyjnym. Podobnie jak pozostali członkowie rodziny, młoda Alina była zaangażowana w działalność [[Polski ruch oporu w czasie II wojny światowej|polskiego ruchu oporu]] (pseudonim „Cicia”). Jej bratem był [[Zbigniew Kabata]]{{r|p1}}{{r|p3}}.
 
W 1949 r. uzyskała tytuł [[inżynier]]a rolnika w [[Wyższa Szkoła Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie|Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie]] i zaczęła pracę w Zakładzie Gleboznawstwa [[Państwowy Instytut Naukowy Gospodarstwa Wiejskiego|Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego]] w Puławach (później: Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa). W 1950 roku obroniła pracę pt. „Występowanie miedzi w glebach rejonu świętokrzyskiego” i uzyskała stopień [[Magister|magistra]] na [[Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie|Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie]]. Podczas studiów doktoranckich odbyła starze naukowe w [[Politechnika Warszawska|Politechnice Warszawskiej]], Instytucie Polarograficznym w [[Praga|Pradze]] i w Macaulay Institute for Soil Research w [[Aberdeen]]. Pracę doktorską pt. „Zawartość Co, Cu i Ni w ważniejszych glebach oraz sianie nadnoteckich i nadbużańskich terenów łąkowych” obroniła w IUNG w 1957 r. W latach 1958–1959 jako stypendystka [[Fundacja Rockefellera|Fundacji Rokefellera]] pracowała w U.S. Plant, Soil and Nutrition Laboratory w [[Ithaca (Nowy Jork)|Ithaca]]. W 1959 r. przyczyniła się do powstania w IUNG Laboratorium Mikroelementów, którym kierowała do 1991 r. Od 1960 r., oprócz zatrudnienia w IUNG, rozpoczęła pracę w Zakładzie Petrografii i Mineralogii, Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie. Stopień [[Habilitacja|doktora habilitowanego]] uzyskała w 1966 r. w [[Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie|Wyższej Szkole Rolniczej w Lublinie]] za pracę pt. ”Badania geochemiczno-mineralogiczne gleb wytworzonych z granitów i bazaltów Dolnego Śląska”. Tytuł [[Profesor nadzwyczajny|profesora nadzwyczajnego]] uzyskała w 1974 r., zaś [[Profesor zwyczajny|profesora zwyczajnego]] w 1984 r. W PIG w Warszawie pracowała do 1990 r., zaś w IUNG w Puławach do roku 2003{{r|p2}}.