Iwieniec: Różnice pomiędzy wersjami

Przy placu bazarowym (rynku) u zbiegu wymienionych 3 ulic, znajdował się najstarszy kościół w Iwieńcu pod wezwaniem św. Trójcy, istniejący już w [[XVI wiek|XVI w.]] jako [[modrzew]]iowy, potem murowany fundacji Jana Sołłohuba, [[podskarbi wielki litewski|podskarbiego wielkiego litewskiego]], z 1743 r. [[28 listopada]] [[1868]] r. wraz z [[Klasztor Franciszkanów w Iwieńcu|kościołem franciszkańskim św. Michała]] został zarządzeniem ministra spraw wewnętrznych Rosji [[Aleksandr Timaszew|Timaszewa]] zamknięty i oddany [[prawosławie|prawosławnym]], w latach 1880-1885 oba zostały przerobione na [[cerkiew (budynek)|cerkwie]] prawosławne. Spłonął 31 sierpnia 1888 r. w wielkim pożarze Iwieńca od ognia podłożonego „przez mściwą kobietę” i zniszczył „znaczną część miasteczka Iwieńca w powiecie Mińskim” ([http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=89323&from=&dirids=1&ver_id=&lp=1&QI= Gazeta Warszawska, z dn. 30.09.1888 r. nr 257 s. 2-3]) i nie został odbudowany, ruiny rozebrano po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]], zaś na fundamentach od strony ulicy Rakowskiej (Kościuszki) wybudowano w 1914 r. (według Br. Króla) niewielką cerkiew, rozebraną po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]]. Na tym miejscu w 1998 r. wybudowano nową cerkiew prawosławną. W 1907 roku doszło do zamieszek, z powodu usunięcia przez rosyjską policję postawionego przez katolików krzyża, w trakcie których zginęła stawiająca temu opór kobieta<ref>[[Życie Ilustrowane]], Nr. 49, 1909</ref>.