Roman Bratny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Gruzin (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
MOs810 (dyskusja | edycje)
→‎Życiorys: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 35:
Po wojnie studiował w Akademii Nauk Politycznych w Warszawie i był redaktorem ''Pokolenia'' (1946–1947). W 1949 roku wstąpił do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]<ref>Kryptonim „Gracze”. Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony robotników i Komitetu Samoobrony społecznej „Kor” 1976-1981, wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010, s. 128.</ref>. Był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika ''[[Nowa Kultura (1950–1963)|Nowa Kultura]]'' (1950–1951), zastępcą redaktora tygodnika ''[[Kultura (1963–1981)|Kultura]]'' (1963–1971), a od 1975 kierownikiem literackim [[Teatr Powszechny w Warszawie|Teatru Powszechnego w Warszawie]]. Otrzymał nagrodę państwową II stopnia. W roku jubileuszu 45-lecia [[Ludowe Wojsko Polskie|LWP]] 12 października 1988 roku otrzymał Nagrodę I stopnia Ministra Obrony Narodowej w dziedzinie literatury.
 
W swoich powieściach obrazował walkę i powojenne losy swojego pokolenia. Od jego powieści ''[[Kolumbowie. Rocznik 20]]'' pochodzi nazwa [[Pokolenie Kolumbów|generacji literatów urodzonych około 1920 roku]]. W powieści tej zawarł informację, że był jednym z pierwszych pisarzy, który poznał prawdę o [[Zbrodnia katyńska|zbrodni w Katyniu]] (informacje otrzymał jeszcze w czasach konspiracyjnych od [[Ferdynand Goetel|Ferdynanda Goetela]])<ref name=wprost>[[Wiesław Kot]], ''Ja, wróg publiczny. Rozmowa z Romanem Bratnym, pisarzem'', w: ''[[Wprost]]'', nr 7/1992, s. 66-67</ref>. W 1983 powieść ''Rok w trumnie'' była rządową propagandą wydaną w olbrzymim nakładzie<ref>[http://www.bibula.com/?p=49126 Dziennikarze w czasach WRON-y].</ref><ref>[https://prenumeruj.forumakademickie.pl/fa/2014/01/chciejstwo-w-formie-political-fiction/ Chciejstwo w formie political fiction].</ref>, w której atakował ówczesną opozycję [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|solidarnościową]]. W 1992 stwierdził, że dzieło to jest ''do przyjęcia'', a walkę władzy z Solidarnością określił mianem sporu ''szaleńców z kretynami''<ref name=wprost/>.
 
[[Plik:Roman Bratny (grób) 01.jpg|thumb|240px|Grób Romana Bratnego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie]]
Pochowany w Panteonie Żołnierzy Walczących (kwatera D 18 KOL LEWE B - 8 - 6) na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]] w [[Warszawa|Warszawie]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Roman Bratny. Nekrolog|data dostępu=2017-11-08|opublikowany=nekrologi.wyborcza.pl|url=http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,405709,Roman-Bratny-nekrolog.html}}</ref>.
 
[[Stefan Kisielewski]] stwierdził, że był on ''jedynym pisarzem polskim, którego można uznać za konsekwentnego kronikarza współczesności, który niczego nie przegapił, na wszystko się ważył, był świadkiem - stronniczym, ale innych nie ma''<ref name=wprost/>.
 
== Życie prywatne ==