Paweł VI: Różnice pomiędzy wersjami

 

=== Pontyfikat ===

Jako papież, Paweł VI kontynuował prace nad reformą Kościoła katolickiego, a jego mottem przewodnim stała się kontynuacja [[Sobór watykański II|soboru watykańskiego II]], przerwanego na skutek śmierci [[Jan XXIII|Jana XXIII]]{{r|Wollpert}}. Jego planem była rewizja [[kodeks prawa kanonicznego|kodeksu prawa kanonicznego]] i działanie na rzecz pokoju i jedności chrześcijan{{r|Kelly}}. Drugą sesję soboru otworzył 14 września 1963, gdzie ustalono dopuszczenie osób świeckich i ograniczono utajnienie obrad{{r|Kelly}}. Sesja została zamknięta 4 grudnia, a następnie Paweł promulgował ''Konstytucję o liturgii świętej'' i ''Dekret o środkach społecznego przekazywania myśli''. Sobór został wznowiony rok później, 14 września 1964, a tydzień wcześniej papież dopuścił do obrad także kobiety (zakonnice i świeckie){{r|Kelly}}. Została ona poświęcona opracowaniu najważniejszego{{r|Wollpert}} dokumentu soboru – [[Lumen gentium|Konstytucji Dogmatycznej o Kościele]]{{r|Kelly}}. Wydano ją już po zakończeniu trzeciej sesji (21 listopada 1964), a oprócz niej, ukazały się także: ''Dekret o ekumenizmie'' i ''Dekret o Kościołach katolickich wschodnich''{{r|Kelly}}. W tym samym czasie (wbrew Ojcom soborowym) ogłosił także [[Maria z Nazaretu|Matkę Boską]], Matką Kościoła{{r|Kelly}}. Czwarta, ostatnia sesja soboru zakończyła się 8 grudnia 1965 i wkrótce potem utworzono pierwsze komisje posoborowe{{r|Wollpert}}.