Mineralizacja (chemia): Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Kjeldahl mineralisation.jpg|thumb|Mineralizacja azotu organicznego w kwasie siarkowym ([[metoda Kjeldahla]])]]

'''Mineralizacja''' – w [[chemia analityczna|chemii analitycznej]] jest to całkowity rozkład substancji organicznych do prostych stałych [[Związki nieorganiczne|związków nieorganicznych]], zazwyczaj poprzez ostrożne [[utlenianie]] lub [[Parowanie|odparowywanie]]. Na skutek tego procesu, z próbki jest całkowicie usuwany [[wodór]], [[Węgiel (pierwiastek)|węgiel]], [[siarka]] i [[azot]], które odparowują w postaci [[Para wodna|pary wodnej]] i odpowiednich gazowych [[tlenki|tlenków]], zaś pozostałość to tlenki i [[sole]] innych [[pierwiastek chemiczny|pierwiastków]] obecnych w analizowanej substancji. Niegdyś mineralizację przeprowadzano tzw. metodą mokrą – zwykle poprzez ogrzewanie próbek z dodatkiem silnych [[kwasy|kwasów]] utleniających takich jak np. [[kwas siarkowy]]. Obecnie w [[laboratorium|laboratoriach]] analitycznych częściej praktykuje się metodę suchą, która polega na ogrzewaniu próbek w dobrze wentylowanych piecach [[Mikrofale|mikrofalowych]] o dużej mocy. Mineralizację prowadzi się zazwyczaj w celu stwierdzenia obecności [[pierwiastek chemiczny|pierwiastków]] śladowych i ustalenia ich [[Stężenie|stężenia]] w badanej substancji.

 

[[Kategoria:Chemia analityczna]]