Schronisko PTTK „Trzy Korony”: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Schronisko turystyczne infobox}}
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m zmiana linku
Linia 16:
 
== Historia ==
Schronisko wybudowane zostało w latach 1929-1930 według projektu inż. arch. Jana Biasiona<ref name = "NP">[[Józef Nyka]]: ''Pieniny. Przewodnik turystyczny'', wyd. III, uaktualnione i poprawione, Sport i Turystyka, Warszawa 1975, b. ISBN, s. 175</ref>, dyrektora pierwszej polskiej szkoły budowlanej w [[Katowice|Katowicach]]. Nosiło nazwę „Schronisko Śląskie”<ref name = "NP"/> lub „Śląski Dom”<ref name = "Mosk">[[Edward Moskała]]: ''Schroniska PTTK w Karpatach Polskich'', Zakład Wydawniczo-Propagandowy PTTK, Warszawa-Kraków 1980, b. ISBN, s. 338</ref>, ponieważ jego właścicielem była Komisja Turystyki autonomicznego [[Województwo śląskie (II Rzeczpospolita)|Województwa Śląskiego]]. Do 1939 służyło jako schronisko oraz dom kolonijny dla młodzieży śląskiej. Miało w nim swoje pokoje również [[Polskie Towarzystwo Tatrzańskie]]. W czasie II wojny światowej Niemcy wykorzystywali je jako strażnicę graniczną, taką też funkcję pełniło bezpośrednio po wojnie. Od 1962 służyło jako dom wypoczynkowy dla żołnierzy [[Wojska Ochrony Pogranicza|WOP]]. W 1965 zostało przekazane [[Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze|Polskiemu Towarzystwu Turystyczno-Krajoznawczemu]]. Dysponował nim Oddział PTTK w Nowej Hucie, który z pomocą [[Huta im. Lenina|Huty im. Lenina]] przystosował obiekt do obsługi turnusów wczasowych dla pracowników huty, przeznaczając pewną liczbę miejsc noclegowych dla turystów indywidualnych<ref name = "Mosk"/>. W 1973 schronisko przejęte zostało przez Okręgowe Zrzeszenie Gospodarki Turystycznej PTTK z [[Nowy Targ|Nowego Targu]], które dokonało jego gruntownej modernizacji. Budynek posiadał wówczas 84 miejsca noclegowe w 20 pokojach od 2- do 6-osobowych oraz 2 salki rekreacyjne<ref name = "Mosk"/>
 
Przeprowadzony ostatnio gruntowny remont budynku obejmował między innymi zmianę systemu ogrzewania, ocieplenie ścian, wymianę okien, wyposażenia pokoi a także remonty łazienek.
Linia 23:
Wysoki budynek, w stylu nawiązującym do drewnianego budownictwa podhalańskiego, na murowanym podpiwniczeniu pełniącym częściowo funkcję tarasu, posiada dwa piętra oraz dwie dodatkowe kondygnacje w stromym dachu. Oferuje 50 miejsc noclegowych w 17 pokojach od 2- do 5-osobowych z łazienkami. Schronisko posiada bufet, salę klubową i restaurację oferującą całodzienne wyżywienie. Ogrzewanie budynku piecem olejowym, na dachu [[kolektor słoneczny|kolektory słoneczne]] ogrzewające wodę dla celów użytkowych. Schronisko czynne jest cały rok.
 
Ze schroniska widok na [[Pieniński Przełom Dunajca]], Trzy Korony, [[Łysina (Pieniny)|Łysinę]] i [[Facimiech (Pieniny)|Facimiech]], [[Podskalnia Góra|Podskalnią Górę]] oraz [[Czerwony Klasztor (miejscowość)|Czerwony Klasztor]], Pieniny słowackie i [[Tatry Bielskie]].
 
W niewielkiej odległości od schroniska znajduje się przystań flisacka w [[Kąty (powiat nowotarski)|Kątach]], [[Jezioro Czorsztyńskie]], wyciągi narciarskie na [[polana Sosny|polanie Sosny]].