Jan Maliński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
m zmiana kategorii |
||
Linia 29:
W czasie kampanii wrześniowej walczył w składzie [[132 Eskadra Myśliwska|132 eskadry]] na samolocie [[PZL P.11]]c pod dowództwem kpt. [[Franciszek Jastrzębski (pilot)|Franciszka Jastrzębskiego]]. 3 września wspólnie z ppor. Pawłem Łuczyńskim i kpr. Wawrzyńcem Jasińskim zaatakował zgrupowanie niemieckich bombowców i ciężko uszkodził dwa samoloty. Następnego dnia zlokalizowano zniszczony [[Dornier Do 17|Do 17]] z III/KG 3 i zaliczono jako zestrzelenie wspólne. Drugi samolot zaliczono Malińskiemu indywidualnie.
7 września zniszczył [[Heinkel He 111|He 111]] (zestrzelenie nie figuruje na oficjalnych listach, gdyż lotnik nie mógł złożyć bezpośrednio potem raportu, a późniejszy odrzucono){{r|PA}}, uszkodził jeden [[Messerschmitt Bf 110|Bf 110]], ale został trafiony przez inny. Wyskoczył na spadochronie nad wsią [[Mikulice (województwo wielkopolskie)|Mikulice]] [[Dobra (gmina w województwie wielkopolskim)|gmina Dobra]]. Mieszkańcy udzielili rannemu pilotowi pomocy, przewożąc go do wycofujących się jednostek polskich. Trafił do szpitala, skąd po wielu perypetiach wrócił do Ostrzeszowa, skąd trafił do obozu jenieckiego Stalag XXI A.
20 października 1939 r. zwolniono go z niewoli na podstawie zaświadczenia lekarskiego (musiał się jednak regularnie meldować w dowództwie obozu). W marcu 1940 roku przedostał się przez Węgry i Jugosławię do Francji. trafił do obozu piechoty Camp de Carpiagne pod Marsylią, a 6 czerwca 1940 r. został skierowany do Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Lyon-Bron. Nie brał udziału w działaniach wojennych, 21 czerwca 1940 r. odpłynął z portu Saint-Jean-de-Luz do Liverpoolu na pokładzie statku „Arandora Star”.
Linia 35:
W Wielkiej Brytanii trafił początkowo do Blackpool, otrzymał numer służbowy P-1286<ref name="krzy">{{cytuj stronę | url = https://listakrzystka.pl/malinski-jan-leonard/ | tytuł = Maliński Jan Leonard | autor = | opublikowany = listakrzystka.pl | data dostępu = 2019-03-01}}</ref>. Uczestniczył m.in. w [[bitwa o Anglię|bitwie o Anglię]] jako pilot [[Dywizjon 302|dywizjonu 302]] - bez zestrzeleń. 4 marca 1941 wspólnie z por. Julianem Kowalskim i sierż. Antonim Łyskiem uszkodził [[Junkers Ju 88|Ju 88]] (nieprawidłowo zaliczono wszystkim po jednym uszkodzeniu). Latem 1941 r. został przeniesiony do [[Dywizjon 307|dywizjonu 307]], gdzie dowodził eskadrą A<ref name="int">{{cytuj stronę | url = https://fakty.interia.pl/polska/news-pplk-jan-malinski,nId,808316 | tytuł = Ppłk Jan Maliński | autor = | opublikowany = fakty.interia.pl | data dostępu = 2019-03-01}}</ref>.
20 maja 1942 r. pracował jako kontroler w operations room sektora, następnie w naziemnej stacji naprowadzania Ground Controlled Interception we [[Wrafton]]. W 1943 r. był kontrolerem naprowadzającym na krążowniku HMS „Glasgow”{{r|info}}. 16 września 1944 r. wrócił do latania bojowego w dywizjonie 307, jego nawigatorem był por. Roman Romanowicz.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w RAF i 25 lipca 1945 r. skierowany został do 229 Grupy Transportowej RAF w Azji Południowo-Wschodniej, gdzie pozostał do końca września 1946 r. jako pilot rozprowadzający<ref name="info">{{cytuj stronę | url = https://www.infolotnicze.pl/2015/04/10/malinski-jan/ | tytuł = Jan Maliński (1917-2006), kapitan pilot Wojska Polskiego | autor = | opublikowany = infolotnicze.pl | data dostępu = 2019-03-01}}</ref>. Po powrocie do Wielkiej Brytanii został zdemobilizowany, uzyskał licencję pilota cywilnego i pracował w liniach Air Charter. Od 1951 r. działał dla [[Central Intelligence Agency|CIA]]{{r|PA}} i wykonywał tajne loty do Bułgarii, Rumunii i Albanii.
Ukończył kurs w British Institute of Engineering Technology i w 1956 wyjechał do Kanady, gdzie pracował dla Maritime Central Airways, TransAir Ltd., Wheeler Airlines oraz Bahamas Airways. Latał z zaopatrzeniem do [[Blokada Berlina|zablokowanego Berlina]] oraz za koło podbiegunowe.
W 1972 powrócił do Polski, gdzie pracował jako tłumacz oraz prywatny przedsiębiorca. W 2001 r. otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Ostrzeszowa{{r|int}}.
Linia 85:
[[Kategoria:Odznaczeni Odznaką za Rany i Kontuzje]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Polacy odznaczeni
[[Kategoria:Oficerowie lotnictwa II Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Oficerowie Polskich Sił Powietrznych]]
| |||