Kapitulacja III Rzeszy: Różnice pomiędzy wersjami

|opis = Feldmarszałek [[Wilhelm Keitel]] podpisujący akt kapitulacji [[Wehrmacht]]u, 8/9 maja 1945.

|data = [[8 maja]] [[1945]], godzina 23:01 czasu[[czas środkowoeuropejskiegośrodkowoeuropejski|CET]]<refbr/>[[9 maja]] [[1945]], godzina 01:01 czasu[[czas moskiewskiego.</ref>moskiewski|MSK]]

|przyczyna = [[II wojna światowa]]

|strona1 = [[Alianci (II wojna światowa)|Koalicja Antyhitlerowska]]:<br/>{{państwo|SUN}}<br/>{{państwo|USA}}<br/>{{państwo|GBR}}<br/>{{państwo|Wolna Francja}}

'''Kapitulacja III Rzeszy''' - końcowy akcent [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w [[Europa|Europie]], który nastąpił [[8 maja]] [[1945]] o 23:01 czasu środkowoeuropejskiego, czyli ([[9 maja]] [[1945]]o 01:01 według czasu moskiewskiego).

Dzień wcześniej, [[7 maja]] [[1945]], podpisano pierwszą kapitulację nazwaną później "''wstępnym protokołem kapitulacyjnym"''.

Po [[Śmierć Adolfa Hitlera|śmierci Adolfa Hitlera]] nowym kanclerzem Rzeszy został [[Joseph Goebbels]] (zastąpiony dzień później przez [[Johann Ludwig Graf Schwerin von Krosigk|Ludwiga Schwerina von Krosigka]]) a Prezydentem [[Karl Dönitz]]. Utworzył on swój gabinet w [[Flensburg]]u. Dönitz, bezpartyjny dowódca [[Kriegsmarine]], starał przedstawić swój rząd jako apolityczny jednak ze względu na brak potępienia [[narodowy socjalizm|nazizmu]], używanie jego symboli oraz legalność [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] Sowieci i Amerykanie nie zmienili swojego stosunku do państwa niemieckiego. W wyniku ofensyw alianckich na początku maja [[Wehrmacht]] bronił się już tylko w [[Meklemburgia|Meklemburgii]], okolicach [[Hamburg]]a, południowej [[Bawaria|Bawarii]], w oblężonej twierdzy [[Twierdza Wrocław 1890–1918|Breslauwe Wrocławiu]], w odciętych francuskich portach [[La Rochelle]] i [[Saint-Nazaire]] nad Atlantykiem, w [[Czechy|Czechach]] i na [[Morawy|Morawach]], na [[Mierzeja Helska|Półwyspie Helskim]], w północnej [[Chorwacja|Chorwacji]] i w północnych [[Włochy|Włoszech]], w [[Austria|Austrii]], zachodniej [[Holandia|Holandii]], [[Kurlandia|Kurlandii]], [[Dania|Danii]] i w południowej [[Norwegia|Norwegii]]<ref>Kershaw, Ian (2012). The End; Germany 1944-45. Penguin. p. 298.</ref>.

7 maja o godzinie 02.:41 Niemcy, w jednym ze szkolnych budynków – kwaterze głównej Alianckich Sił Ekspedycyjnych generała [[Dwight Eisenhower|Eisenhowera]] w [[Reims]] we [[Francja|Francji]] – skapitulowały przed przedstawicielami armii USA i Wspólnoty Brytyjskiej oraz Armii Czerwonej. W imieniu aliantów pod aktem kapitulacji (później nazwanym "wstępnym protokołem kapitulacji") podpisali:

* generał [[Walter Bedell Smith]] -– przedstawiciel [[Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force|Naczelnego Dowództwa Alianckich Sił Ekspedycyjnych]]

* generał-major [[Iwan Susłoparow]] -– przedstawiciel [[Stawka Najwyższego Naczelnego Dowództwa|Stawki Najwyższego Naczelnego Dowództwa]]

Akt kapitulacji mówił o zaprzestaniu działań zbrojnych przez wszystkie siły lądowe, morskie i powietrzne będące pod dowództwem niemieckim w dniu 8 maja o godzinie 23.:01 czasu środkowoeuropejskiego.

== DrugaOstateczna kapitulacja ==

Na kategoryczne żądanie [[Józef Stalin|Stalina]] 8 maja (było to o godzinie 23:01, według czasu moskiewskiego nastał już 9 maja, godzina 01:01) w kwaterze [[Marszałek Związku Radzieckiego|Marszałka]] [[Gieorgij Żukow|Żukowa]], w gmachu szkoły saperów w dzielnicy [[Karlshorst (dzielnica Berlina)|Karlshorst]] w [[Berlin]]ie powtórzonozorganizowano podpisanie bezwarunkowej kapitulacji Wehrmachtu i innych sił III Rzeszy (z uzupełnieniem w punkcie 2, że kapitulujące wojska zdają [[broń]] miejscowym dowódcom koalicji) przed przedstawicielami trzech [[Mocarstwo|mocarstw]] sojuszniczych ([[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związek Radziecki]], [[Stany Zjednoczone]] i [[Wielka Brytania]]) oraz [[Francja|Francji]]:

* Marszałek Związku Radzieckiego [[Gieorgij Żukow]] -– przedstawiciel ZSRR

* generał [[Carl Andrew Spaatz]] -– przedstawiciel USA

* Marszałek RAF [[Arthur Tedder]] -– przedstawiciel Wielkiej Brytanii

* generał armii [[Jean de Lattre de Tassigny]] -– przedstawiciel Republiki Francuskiej

Również przy "drugiej"tej kapitulacji delegaci niemieccy, zanim złożyli podpisy, przedłożyli aliantom pełnomocnictwa otrzymane od Naczelnego Dowódcy Wehrmachtu i Prezydenta Rzeszy, wielkiego admirała [[Karl Dönitz|Karla Dönitza]]

Przebieg procesu kapitulacji [[Wehrmacht]]u wpłynął w zasadniczy sposób na światową politykę w następnych dziesięcioleciach. [[Francja]] uzyskała bowiem dzięki temu status czwartego mocarstwa, dostała swoją [[Okupacja aliancka Niemiec|strefę okupacyjną w Niemczech]], w [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]] – stałe miejsce w [[Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych|Radzie Bezpieczeństwa]], a w 2005 roku – wizerunek żołnierza (obok radzieckiego, amerykańskiego i brytyjskiego) na moskiewskim pomniku na [[Pokłonna Góra|Pokłonnej Górze]] z okazji sześćdziesiątej rocznicy końca wojny. Mniej natomiast ważnym skutkiem faktu, że ceremonia w [[Berlin]]ie odbyła się – także ze względu na nieporozumienia wokół osoby de Tassigny'ego – dopiero późnym wieczorem 8 maja. Było to powodem tego, że przez następnych czterdzieści kilka lat świat zachodni obchodził [[Dzień Zwycięstwa|rocznicę zakończenia wojny z hitlerowskimi Niemcami]] 8 maja, a [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] i państwa bloku socjalistycznego (w tym PRL) – 9 maja, ponieważ ceremonia odbyła się po północy czasu moskiewskiego.

{{Wikiźródła|Akt kapitulacji Trzeciej Rzeszy z 8 maja 1945|polskiego tłumaczenia Aktu kapitulacji Trzeciej Rzeszy z 8/9 maja 1945}}