Wersja z 17:42, 7 paź 2019 edytuj 2a01:11bf:610:8b00:8caa:cd22:b6d0:3ac7 (dyskusja) drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 23:46, 27 paź 2019 edytuj anuluj edycję 83.23.193.16 (dyskusja) drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 5: Znak to nośnik [[informacja\|informacji]], który funkcjonuje albo w oparciu o naturalną, instynktowną wiedzę człowieka wynikającą z jego funkcjonowania w środowisku dotyczącą istniejących mechanizmów przyczynowo-skutkowych np. [[dym]] - znak ognia, [[gorączka]] - znak choroby itp. i wtedy określa się go jako '''[[znak naturalny]]'''. Cechą charakterystyczną znaku naturalnego jest brak nadawcy - nawet ślad zwierzęcia na piasku nie ma nadawcy sensu ''stricto'', ponieważ zwierzę nie było ''świadomym autorem [[komunikat]]u'' który wynikałby z pozostawionego śladu. Znaki naturalne dzielą się na '''równoczesne''' (objawy) i '''nierównoczesne''' (''Ślady'' – jak wspomniany [[Trop (łowiectwo)\|ślad]] zwierzęcia, informujący o jego obecności w danym miejscu w przeszłości. ''Zapowiedzi'' – informujące o mającym nastąpić zjawisku np. ciemne [[Chmura (meteorologia)\|chmury]] jako zapowiedź [[deszcz]]u). '''Znak''' może też stanowić element lub całość świadomie sformułowanego komunikatu - mówimy wtedy o '''sygnale''', który jest intencjonalny, posiada nadawcę i odbiorcę oraz funkcjonuje w oparciu o pewną przyjętą, umowną konwencję - dlatego też mówimy o ''znakach konwencjonalnych''. Znajomość [[Konwencja w sztuce\|konwencji]] jest w tym wypadku czynnikiem warunkującym możliwość odbioru komunikatu. Np. w europejskim kręgu kulturowym [[sowy\|sowa]] jest kojarzona z mądrością i rozwagą (zob. [[Sowa Ateny]]), może być zatem ''znakiem'' tych dwóch pojęć. Dla [[Egipcjanie\|Egipcjanina]] zaś Sowa będzie znakiem [[śmierć\|śmierci]] i [[magia\|magii]], której należy unikać - dlatego bez stosownego objaśnienia może on mieć problemy ze zrozumieniem, ~~czemu~~dlaczego bohaterowie "''[[Chatka Puchatka\|Chatki Puchatka]]"'' słuchają rad ''[[Sowa (Kubuś Puchatek)\|Sowy Przemądrzałej]]'' i darzą ją sympatią, co może rzutować na odbiór skądinąd niewinnego dzieła. W dalszej perspektywie '''znaki konwencjonalne''' dzielą się na '''motywowane''' (ikoniczne) i '''niemotywowane''' (arbitralne). Ikoniczne opierają się na podobieństwie formy znaku oznaczającego i elementu oznaczanego np. [[znak drogowy]] ostrzegający przed dziećmi mogącymi wtargnąć na jezdnię zawiera schematyczne wyobrażenie dwójki dzieci. Z kolei już znak drogowy ''[[zakaz wjazdu]]'' nie jest w żaden sposób powiązany formą z treścią komunikatu - przez co uznaje się go za [[znak arbitralny]]. Do znaków arbitralnych zaliczamy również '''symbole''' - znaki umownie zastępujące określone wartości, pojęcia (np ~~"x"~~„x” i inne oznaczenia liczbowe w [[matematyka\|matematyce]], kolory państw na mapach politycznych). Kulturowo '''symbol''' rozumiemy jako zjawisko ([[obraz]], [[przedmiot]]), które odsyła nas do pewnej bardziej złożonej części rzeczywistości, która jest trudna do ujęcia w sposób bezpośredni. W tym wypadku pomimo całkowitej konwencjonalności (umowności) nie można mówić o całkowitej arbitralności - gdyż istnieje wyraźny, kulturowy sens danego symbolu, warunkujący powstawanie skojarzeń między ''symbolem'' a elementem ''symbolizowanym'' bez którego jego zrozumienie i prawidłowy odbiór jest niemożliwy. Np. [[dym]] może być znakiem w komunikacji [[Indianie\|Indian]].

Znak (semiotyka): Różnice pomiędzy wersjami