Kwintus Petyliusz Cerialis: Różnice pomiędzy wersjami

Jego imię sugeruje, że jest on adoptowanym synem z rodziny Caesius do Petyliuszy. Jego młodszy brat nazywanazywał się [[Caesius Nasica]].

== Powstanie BoudikiŻyciorys ==

Jego pierwsze ważne zadanie miało miejsce, kiedy służył jako legat [[Legion|rzymskiego legionu]] [[Legio IX Hispana]] w prowincji [[Brytania]], pod dowództwem [[Swetoniusz Paulinus|Swetoniusza Paulinusa]]. Wziął udział w obaleniu rebelii rokulat 60/6160–61 prowadzonej przez królową [[Icenowie|Icenów]], [[Boudika|Boudikę]]. Jego legion doznał dotkliwej porażki podczas próby odbicia [[Colchester|Camulodunum]], które zostało zniszczone przez [[Brytowie|Brytów]]. Dziewiąty Legion Cerialisa został prawie zupełnie rozbity podczas [[zdobycie Colchester|bitwy o Camulodonum]]. Oblężenie zakończyło się porażką rzymskich wojsk, które zostały zaatakowane przez pełne siły brytyjskich plemion. Rzymianie zostali dosłownie przytłoczeni przez przeważające liczebnie siły wroga. Cała kawaleria, w tym ta dowodzona przez Cerialisa musiała uciekał do pobliskiego fortu. Siły nie brały udziału w następnych walkach, dołączyły dopiero do Swetoniusza Paulinusa po jego zwycięstwie.

=== Wojna[[Rok domowaczterech cesarzy]] ===

Jako krewny [[Wespazjan]]a, Cerialus został zakładnikiem [[Witeliusz]]a w 69 roku, podczas wojny domowej zwanej [[rok czterech cesarzy|rokiem czterech cesarzy]]. Cerialisowi udało się uciec w przebraniu wieśniaka i dołączyć do armii Flawiusza. W armii Wespazjana został jednym z dowódców kawalerii, która brała udział w zdobyciu Rzymu. Jego zadaniem było wejście do Rzymu przez terytorium via Sabian wzdłuż Via Salaria.

=== Powstanie Cywilisa ===

Ten sukces oraz zaufanie jego szwagra dało Cerialisowi dowództwo nad [[Legio XIV Gemina]], który stacjonował w trudnej do utrzymania prowincji [[Germania Inferior]]. Na ziemiach tych w 69 roku wybuchło [[powstanie Batawów]], germańskiego plemienia, które miało na celu obalenie rzymskiej władzy wykorzystując chaos jaki zapanował w państwie rzymskim podczas wojny domowej między Witeliuszem a Wespazjanem. Na czele powstańczej armii stanął [[Juliusz Cywilis]], wyszkolony w rzymskich oddziałach pomocniczych ([[auxilla]]). Armia buntowników odniosła duże sukcesy m.in. pokonała dwa rzymskie legiony w walkach niedaleko miasta Xanten. Cywilis rozbił także siły rzymskie wysłane w celu stłumienia powstanie pod wodzą Marka Flakkusa. Obserwując przebieg wypadków, wkrótce do walki dołączyli także GallowieGalowie.

Sytuacja w GalliGalii stała się krytyczna. Pokonani żołnierze rzymscy składali broń przysięgając "wierność„wierność Galli"Galii”. Prawie wszystkie obozy rzymskie zostały zdobyte przez powstańców. W 70 roku, po ustabilizowaniu sytuacji w Rzymie, nowy cesarz Wespazjan zwrócił swoje oczyuwagę ku północy. Jego wierny zastępca, Mucianus wysłał do GalliGalii Kwintusa Petyliusza Cerialisa z potężną armią w sile 4czterech legionów. Wódz ten w pierwszej kolejności spacyfikował kraj Trewerów, zdołał zdobyć stopniowo najważniejsza miasta Galli takie jak [[Trewir|Colonia Augusta Treverorum]], Colonia Agrippinensis czy Vetera. Wkrótce zdołał też zająć ziemie Batawów, które długo się broniło wykorzystując bagnistość swojego terenu. Dalsze losy Cerialisa w tej kampanii nie są do końca znane. Prawdopodobnie opuścił kraj Batawów i udał się za Ren.

Według wydanej w 1911 roku ''Encyclopædia Britannica'', Cerialis był bardziej odważnym żołnierzem, niźli troskliwym dowódcą, a także preferował samodzielne podejmowanie decyzji. Posiadał on naturalny dar przemawiania w taki sposób, aby dotrzeć do swoich żołnierzy. Był lojalny wobec swoich przełożonych oraz niewzruszony.

* {{Cytuj |autor=[[Publiusz Korneliusz Tacyt|Tacyt]], ''|tytuł=Historiae'', ''Annales''}}

* {{Cytuj |autor=[[Maria Jaczynowska]], ''|tytuł=Historia starożytnego Rzymu'', |wydawca=PWN, |miejsce=Warszawa |data=1982}}