Historia szermierki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Zmiana tytułu rozdziału. Ani miecze, ani zbroje nie były ciężkie |
→Średniowiecze: drobna rozbudowa |
||
Linia 18:
Z tego okresu wywodzą się też tak zwane [[Etos rycerski|zasady rycerskie]] ([[kodeks rycerski]]) w tym zasada równych szans (walczący byli uzbrojeni w równorzędną broń, oddawali honor przed i po walce). Walczono na [[miecz]]e i [[Kopia (broń)|kopie]] (pieszo i konno) oraz na [[topór|topory]], [[sztylet|sztylety]] i [[Halabarda|halabardy]]. Zwycięzcy zyskiwali chwałę i sławę (wymienić tu można na przykład [[Zawisza Czarny z Garbowa|Zawiszę Czarnego]] – jednego ze znakomitszych rycerzy tamtych czasów). Znana też jest legenda o [[celtowie|celtyckim]] [[Król Artur|królu Arturze]] i jego [[Rycerze Okrągłego Stołu|dwunastu rycerzach]], którzy jak inni [[błędny rycerz|''błędni rycerze'']] przemierzali Europę w poszukiwaniu godnych rywali, i potykali się z nimi dla sławy.
W średniowieczu zaczęły powstawać pierwsze [[Traktat (nauka)|traktaty]] szermiercze, stanowiące zbiory technik użytecznych w pojedynkach (również [[Pojedynek sądowy|sądowych]]), kładące szczególny nacisk na zręczność, precyzję, spryt jak i stosowanie różnego rodzaju sztuczek. W tym okresie powstawały również pierwsze szkoły szermiercze (mimo zakazów w niektórych miastach Francji i Anglii). Szczególną popularnością w średniowiecznych traktatach, cieszył się [[miecz]], jednak zawierały one również techniki posługiwania się inną bronią jak np. [[sztylet]]em, [[kord (broń)|kordem]] czy [[włócznia|włócznią]]<ref>http://wiktenauer.com/wiki/Treatises</ref>.
Wbrew powszechnym stereotypom uzbrojenie średniowieczne było dość lekkie. [[Miecz długi]] (czyli o dwuręcznej rękojeści) ważył średnio około 1,4 kilograma, natomiast przeciętny miecz jednoręczny ważył około jednego kilograma. Waga [[zbroja płytowa|zbroi płytowej]] także była znacznie mniejsza niż powszechnie się uważa, od 20 do 30 kilogramów. Czyli mniej niż dzisiejsi żołnierz noszą w plecaku, a watro dodać że ciężar zbroi rozkładał się na całym ciele a nie tylko naciskał na barkach.
| |||