Chińczycy Han: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Ethnolinguistic map of China 1983.jpg|thumb|500px|Mapa [[etnografia|etnograficzna]] ([[etnolingwistyka|etnolingwistyczna]]) Chin z 1983 roku]]

Okres Walczących Królestw zakończył się wraz ze zjednoczeniem [[Chiny|Chin]] przez [[Dynastia Qin|dynastię Qin]], która podbiła inne państewka. Zjednoczywszy kraj, [[Qin Shi Huang]] ogłosił się pierwszym [[cesarz]]em, użył nowo stworzonego tytułu, który obowiązywać będzie przez następne dwa tysiąclecia. Scentralizował władzę, ustanowił administrację, ujednolicił chińską gospodarkę i systemy wag, miar oraz [[pismo chińskie|pismo]]. Jednakże jego panowanie było krótkotrwałe. Z powodu autokratycznych praw i ogromnego projektu budowy [[Wielki Mur Chiński|Wielkiego Muru]], wybuchały bunty, a po śmierci cesarza dynastia szybko upadła. W walkach o sukcesję wyłoniła się [[dynastia Han]] , której udało się utrzymać władzę o wiele dłużej. Kontynuowano wiele z instytucji stworzonych przez [[Qin Shi Huang]]a, ale przyswojono mniej rygorystyczne prawa. Pod panowaniem Han rozkwitała [[sztuka chińska|sztuka]] i [[kultura chińska|kultura]] podczas gdy dynastia poszerzała swoje militarne wpływy we wszystkich kierunkach. Okres ten nazywany jest jednym z najlepszych w [[historia Chin|historii Chin]], a Chińczycy Han wzięli swą nazwę od tej właśnie dynastii. Upadek dynastii Han poprzedzony był stuleciem podziału i siedmioma wiekami działań wojennych. Podczas tego okresu, północne obszary Chin były opanowane przez liczne niechińskie plemiona nomadyczne, które stanowiły własne królestwa, najsilniejszym z nich było [[Północna dynastia Wei|Północne Wei]] założone przez plemię [[Tuoba]] wywodzące się z [[Xianbei]]. Rdzenni mieszkańcy tych ziem byli nazywani [[Hanren]], ludzie Han, by odróżnić ich od nomadów. Wojna spowodowała pierwszą wielką migrację Hanów, na południe [[Jangcy]] oraz za rzekę, podnosząc demograficzne centrum na południe i przyspieszając sinizację dalekiego południa. W tym samym czasie na północy większość nomadów uległa sinizacji i przyswoili sobie elementy chińskiej kultury, administrację. Tuoba rządzący w Północnym Wei polecił systematyczną [[sinizacja|sinizację]], przyswoił nazwiska Hanów, instytucję i kulturę.

Chińskie imiona są zwyczajowo złożone z 2 lub 3 sylab, nazwisko poprzedza imię. Nazwiska zazwyczaj składają się z jednej sylaby, chociaż zdarzają się i takie niecodzienne nazwiska złożone z większej ilości sylab. W Chinach występuje 4000-6000 różnych nazwisk, ale tylko około 1000 jest popularnych w użyciu.