Ð: Różnice pomiędzy wersjami

'''Ð''' (duża litera '''Ð''', mała litera '''ð'''; nazywana '''eth''', '''eð''' lub '''edh''', w [[język farerski|farerskim]]: '''edd''') – [[litera]] [[JęzykAlfabet staroangielski|alfabetu staroangielskiego]] ([[Anglosasi|anglosaskiego]]), używana współcześnie w języku [[językAlfabet islandzki|islandzkim]] i [[językAlfabet farerski|farerskim]]. [[Minuskuła]] '''ð''' zachowała zakrzywiony kształt charakterystyczny dla średniowiecznych rękopisów, podczas gdy [[majuskuła]] '''Ð''' pisana jest obecnie z prostą laseczką (inaczej niż w średniowieczu).

W obydwu [[Alfabet|alfabetach]], czyli [[alfabetw islandzki|islandzkim]] i farerskim, litera ''ð'' następuje po literze ''d''.

W [[Język islandzki|języku islandzkim]] ''ð'' wymawiane jest jako dźwięczna [[spółgłoska]] zębowa, tak jak ''th'' w [[Język angielski|angielskim]] słowie "them". W [[Język farerski|farerskim]] ''ð'' nie jest wymawiane, chyba że poprzedza literę ''r'' – wówczas wymawia się ją jak ''g''. W [[Język staroangielski|staroangielskim]] ''ð'' mogło oznaczać zarówno spółgłoskę dźwięczną (jak w islandzkim), jak i bezdźwięczną. Podobnie wymawiana była litera [[Þ|thorn]], która pojawiała się jednak o wiele częściej niż eth. W [[język średnioangielski|języku średnioangielskim]] litera eth już nie występuje.