Łacina: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 46.22.161.238 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to XaxeLoled. Znacznik: Wycofanie zmian |
m int. |
||
Linia 35:
=== Indoeuropejskie korzenie ===
[[Plik:Hermes 16 illustration1.png|thumb| Tzw. ''Inskrypcja duenos''. Napis w archaicznej łacinie wyryty w ceramice, datowany przez uczonych na okres między VII a V wiekiem przed Chrystusem.]]
Łacina jest językiem indoeuropejskim. Ma wspólne korzenie z większością żywych i wymarłych języków Europy oraz wieloma językami Indii, Iranu i Azji Środkowej. Wskazuje na to duża liczba podobieństw, zarówno w słownictwie, jak i gramatyce – między innymi z [[Język grecki|greką]], [[sanskryt]]em, czy językiem polskim{{odn|Blackwell|2007|s = 1}}. Łacińskie ''est'' odpowiada greckiemu ''estí'', sanskryckiemu ''asti'' oraz polskiemu ''jest''{{odn|Blackwell|2007|s = 10}}.
Wspólne dziedzictwo indoeuropejskie sprawiło, że łacina i język polski mają wiele podobnych wyrazów, których [[Temat wyrazu|tematy]] pochodzą od tego samego, praindoeuropejskiego rdzenia. Są to głównie wyrazy związane z relacjami rodzinnymi, gospodarstwem, florą, fauną, geografią, kulturą materialną lub codziennymi czynnościami. Należą do nich na przykład: ''mater'' – matka, ''soror'' – siostra, ''ovis'' – owca, ''suinus'' – świński, ''domus'' – dom, ''mare'' – morze, ''ignis'' – ogień, ''linum'' – len, ''pastor'' – pasterz. Opracowania językoznawców cytują od 1000 do 2000 słów wykazujących tego typu podobieństwa. Zdaniem większości badaczy zjawisko to wynika ze słabszych, niż w innych językach (na przykład [[Języki germańskie|germańskich]]), wpływów języków nieindoeuropejskich na rozwój łaciny, polszczyzny, sanskrytu{{odn|Mallory|2006|s = 3n}}.
| |||