Wacław Sierpiński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Linki zewnętrzne: kat. |
m poprawa linku na bezpośredni |
||
Linia 35:
W 1906 uzyskał stopień doktora filozofii na Wydziale Filozoficznym [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]] na podstawie pracy ''O sumowaniu szeregu ∑ m2+n2≤x f(m2 +n2)'' (jego promotorem był botanik [[Edward Janczewski-Glinka]]). Po powrocie do Warszawy uczył w polskich szkołach średnich prywatnych, w Seminarium Nauczycielskim w Ursynowie oraz wykładał matematykę na Wyższych Kursach Naukowych, będących odpowiednikiem nieoficjalnego Uniwersytetu Polskiego w Warszawie.
W 1907 wyjechał na kilkumiesięczne studia do Getyngi, gdzie zetknął się z [[Constantin Carathéodory|Constantinem Carathéodorym]]. W styczniu 1908 został członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, a w lipcu habilitował się na [[
We wrześniu 1910 otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego, został kierownikiem II Katedry Matematyki. W latach 1910-1914 wydał pierwsze swoje książki: ''Teoria liczb niewymiernych'', ''Zarys teorii mnogości'', ''Teoria liczb''. Prace te zostały nagrodzone przez Akademię Umiejętności w Krakowie, która wybrała go w 1917 swoim członkiem korespondentem.
Linia 42:
Wybuch [[I wojna światowa|I wojny światowej]] zastał go z rodziną na Białorusi w majątku teściów, Poznajowie. Jako poddany austriacki został [[internowanie|internowany]] w [[Kirow|Wiatce]]. Dzięki staraniom matematyków moskiewskich zezwolono mu w 1915 na przyjazd do [[Moskwa|Moskwy]]. Wówczas nawiązał przyjaźń i współpracę z [[Nikołaj Łuzin|Mikołajem Łuzinem]], z którym opublikował 8 wspólnych prac. W Wiatce i Moskwie napisał I tom ''Analizy Matematycznej'' dedykując tę pracę reaktywowanemu [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetowi Warszawskiemu]].
W lutym 1918 przez [[Finlandia|Finlandię]] i [[Szwecja|Szwecję]] wrócił do Polski i przez semestr letni 1918 wykładał na [[
=== Wojna polsko-bolszewicka ===
| |||