Diecezja kielecka: Różnice pomiędzy wersjami

Po rozbiorach Rzeczypospolitej następowały częste zmiany granic politycznych, które pociągały za sobą reorganizację terytorialną Kościoła. Na przełomie XVIII i XIX wieku dokonana została reorganizacja terytorialna Kościoła katolickiego w zaborze austriackim. Miała ona na celu dostosowanie organizacji kościelnej do nowych granic politycznych. Jej wynikiem było zniesienie diecezji tarnowskiej i przeniesienie siedziby biskupstwa z Tarnowa do Kielc. [[Pius VII|Papież Pius VII]] [[Bulla|bullą]] ''Indefessum personarum'' wydaną 13 czerwca 1805 powołał do istnienia diecezję kielecką. Dla jej potrzeb [[Franciszek II Habsburg]] cesarz Austrii 6 lutego 1806 przekazał będący własnością skarbu państwa [[Pałac Biskupów Krakowskich w Kielcach|pałac w Kielcach]]<ref>Jerzy Daniel, ''Kalendarz Świętokrzyski 2005''. Wydawnictwo Jedność Kielce 2014, s.216.</ref>. Faktyczne jednak ukonstytuowanie nowej diecezji z siedzibą biskupa w [[Kielce|Kielcach]] miało miejsce dopiero 30 września 1807. W tym bowiem dniu [[arcybiskup]] lwowski [[Kajetan Ignacy Kicki]] ogłosił bullę papieską w kościele kolegiackim w Kielcach, wynosząc go jednocześnie do godności [[Katedra|katedry]]. Biskupstwo kieleckie zostało utworzone z terenów, które bulla papieska ''Indefessum personarum'' wydzieliła z [[Archidiecezja krakowska|archidiecezjidiecezji krakowskiej]], chełmskiej i archidiecezji gnieźnieńskiej. W granicach nowo utworzonej diecezji kieleckiej zalazły się obszary położone między [[Kurzelów|Kurzelowem]] i [[Skalbmierz]]em na zachodzie aż po [[Sandomierz]] i [[Chodel]] na wschodzie.