Ołeksandr Turczynow: Różnice pomiędzy wersjami

4 marca 2010, dzień po uchwaleniu przez Radę Najwyższą [[wotum nieufności]] wobec rządu [[Julia Tymoszenko|Julii Tymoszenko]] i wzięciu przez nią urlopu, został pełniącym obowiązki premiera Ukrainy<ref>{{cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20160418052726/http://zik.ua/pl/news/2010/03/04/aleksander_turczynow_oficjalnie_zosta_po_premiera_219395|tytuł=Aleksander Turczynow oficjalnie został p.o. premiera|data=4 marca 2010|opublikowany=zik.com|data dostępu=11 marca 2010}}</ref>. 11 marca 2010 parlament na stanowisku nowego premiera zatwierdził [[Mykoła Azarow|Mykołę Azarowa]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20160310190007/http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114873,7649067,Ukraina__koalicja__Stabilnosc_i_Reformy__przejmuje.html|tytuł=Ukraina: koalicja "Stabilność„Stabilność i Reformy"Reformy” przejmuje władzę. Azarow nowym premierem|data=11 marca 2010|opublikowany=gazeta.pl|data dostępu=11 marca 2010}}</ref>.

W 2012 ponownie uzyskał mandat poselski z ramienia Batkiwszczyny<ref>[https://cvk.gov.ua/pls/vnd2012/wp001.html Serwis CVK – Wybory 2012] {{lang|uk}}. [dostęp 30 października 2012].</ref>. 22 lutego 2014 wybrany na przewodniczącego ukraińskiego parlamentu. Następnego dnia parlament, który dzień wcześniej odwołał prezydenta [[Wiktor Janukowycz|Wiktora Janukowycza]], powierzył Ołeksandrowi Turczynowowi pełnienie obowiązków głowy państwa<ref>{{Cytuj stronę|url=http://w1.c1.rada.gov.ua/pls/radan_gs09/ns_golos?g_id=3883|tytuł=Поіменне голосування про проект Постанови про Покладення на Голову Верховної Ради обов'язків Президента України згідно із ст.112 Конституції України (№4204) – за основу та в цілому|opublikowany=rada.gov.ua|język=uk|data dostępu=23 lutego 2014|język=uk}}</ref>. Obowiązki prezydenta przestał pełnić 7 czerwca 2014 z chwilą zaprzysiężenia nowo wybranego prezydenta [[Petro Poroszenko|Petra Poroszenki]]. Pod koniec sierpnia tego samego roku wystąpił z Batkiwszczyny wraz z częścią innych liderów partii<ref>{{Cytuj stronę|url=http://wiadomosci.wp.pl/arsenij-jaceniuk-oleksandr-turczynow-andrij-parubij-i-arsen-awakow-odchodza-z-partii-tymoszenko-6027699447891073a|tytuł=Arsenij Jaceniuk, Ołeksandr Turczynow, Andrij Parubij i Arsen Awakow odchodzą z partii Tymoszenko|opublikowany=wp.pl|data=27 sierpnia 2014|data dostępu=28 sierpnia 2014}}</ref>.

Został następnie jednym z liderów [[Front Ludowy (Ukraina)|Frontu Ludowego]], utrzymując w październiku 2014 mandat poselski na kolejną kadencję<ref>[https://www.cvk.gov.ua/pls/vp2014/wp001.html Serwis CVK – Wybory 2014] {{lang|uk}}. [dostęp 28 października 2014].</ref>. W grudniu tegoż roku powołany na sekretarza Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy<ref>{{Cytuj stronę|url=http://en.interfax.com.ua/news/general/240095.html|tytuł=Turchynov becomes secretary of Ukraine'sUkraine’s NSDC|data=16 grudnia 2014|data dostępu=19 stycznia 2015|język=en|opublikowany=interfax.com.ua|data dostępu=19 stycznia 2015}}</ref>. W maju 2019 złożył rezygnację z tej funkcji<ref>{{Cytuj stronę|url=https://www.radiosvoboda.org/a/news-turchynov-rnbo/29947655.html|tytuł=Турчинов подав у відставку з посади секретаря РНБО|data=17 maja 2019|opublikowany=radiosvoboda.org|język=uk|data dostępu=20 maja 2019|język=uk}}</ref>.

Ołeksandr Turczynow jest żonaty, ma syna. Jest [[baptyzm|baptystą]], członkiem rady jednego z kijowskich [[zbór|zborów]] baptystycznych, jego świeckim kaznodzieją<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.bbc.com/news/world-europe-26316268|tytuł=Profile: Olexander Turchynov|opublikowany=bbc.com|data=23 lutego 2014|język=en|data dostępu=27 lutego 2014|język=en}}</ref>.