Sylaba: Różnice pomiędzy wersjami

Sylaba (edytuj)

Wersja z 14:44, 23 lis 2019

Usunięte 168 bajtów , 1 rok temu

będziemy tak wszystko dekorować? nie lepiej wstawić szablon? do uźródłowienia jest całość..

Anonimowy użytkownik

2A01:11BF:610:8B00:2193:E118:F51F:3632

Wersja z 17:05, 9 wrz 2019 (edytuj) Thraen (dyskusja \| edycje) m (Wycofano edycje użytkownika 94.40.46.156 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 89.74.70.154.) Znacznik: Wycofanie zmian ← poprzednia edycja		Wersja z 14:44, 23 lis 2019 (edytuj) (anuluj edycję) 2a01:11bf:610:8b00:2193:e118:f51f:3632 (dyskusja) (będziemy tak wszystko dekorować? nie lepiej wstawić szablon? do uźródłowienia jest całość..) następna edycja →
{{dopracować\|źródła}} {{wikisłownik\|sylaba\|sylabizować}}▼ '''Sylaba''' ({{greka\|συλλαβή}} ''syllabḗ'') = (zgłoska) – ~~część wyrazu lub wyraz zawierające zwykle jedną samogłoskę lub dyftong, wymawiane jako jedna całość. Jest elementem~~element struktury [[fonologia\|fonologicznej]] aktu komunikacyjnego, który pomimo pozornej oczywistości wciąż nie ma ustalonej jednoznacznej definicji. Prób zdefiniowania podejmowało się wielu badaczy. ~~{{fakt\|data=2016-07\|~~Zdaniem [[Leokadia Dukiewicz\|Leokadii Dukiewicz]] sylabę można rozumieć jako uwarunkowane fizjologicznie zjawisko ''segmentacji wiązek głosek'', zachodzące podczas artykulacji, wynikające ze zmian stopnia rozwarcia kanału głosowego i natężenia drgań więzadeł głosowych, odbieranych jako zmiany intensywności i donośności głosu. Sawicka rozumie sylabę jako najmniejszą samodzielną jednostkę fonetyczną, której funkcją jest ''segmentacja wypowiedzi'', mająca na celu ułatwienie artykulacji i percepcji (u nadawcy) oraz recepcji (u odbiorcy) wypowiedzi. Podział na sylaby miałby mieć w tym wypadku charakter skonwencjonalizowany (umowny) i opierać się na tym samym uzusie społecznym, jakim jest język naturalny. Cechą wspólną dla tych definicji jest uznanie sylabizacji za zjawisko segmentacji, tj. podziału potoku mowy na pewne wyróżnialne artykulacyjnie (ale nie funkcjonalnie) segmenty. Mechanicznie można zatem uznać sylabę, za fragment aktu mowy ograniczony dwoma obserwowalnymi spadkami natężenia głosu z zaznaczeniem miejsca jego szczytowej intensywności. Sylaba musi zawierać co najmniej jeden ośrodek (nucleus), którym jest zazwyczaj [[samogłoska]] (w niektórych językach może to być też [[spółgłoska]] sylabiczna (sonant)). Jeśli ośrodek poprzedzony jest spółgłoskami, nazywamy je nagłosem, jeśli z kolei następują po nim jakieś spółgłoski, tworzą one wygłos. Pisma posiadające odrębne znaki dla każdej sylaby to [[sylabariusz]]e (zobacz [[kana (pismo)\|kana]]).}} == Klasyfikacja sylab == Dwie najczęściej spotykane~~{{gdzie\|data=2016-07}}~~ klasyfikacje sylab to podział na sylaby otwarte i zamknięte oraz podział na sylaby lekkie i ciężkie. === Sylaby otwarte i zamknięte === * sarna → sar-na * chłopców → chłop-ców == Sylaby w różnych językach == ~~{{fakt\|data=2016-07\|~~Różne języki różnią się dopuszczalną strukturą sylab. Na przykład w [[Język japoński\|języku japońskim]] występują tylko sylaby otwarte oraz sylaby zakończone na ''n'' (w pewnych kontekstach bardziej przypominające ''m''), które jednak może być traktowane jako samogłoska nosowa i jest wypowiadane z pełną długością sylaby krótkiej, czyli np. słowo ''in'' (員 – いん) trwa tak samo długo jak słowo ''kana'' (仮名 – かな). W [[język arabski\|języku arabskim]] dopuszczalne są jedynie zbitki złożone z dwóch spółgłosek, a w nagłosie jedynie pojedyncze samogłoski. * w [[Język czeski\|czeskim]] ''prst'' (''palec''), ''vlk'' (''wilk'') * w [[Język słoweński\|słoweńskim]] ''grb'' (''godło'') * w [[język angielski\|angielskim]] ''button'' (''guzik''), jeśli wymówione bez [[szwa]] przed ''n''.}} == Bibliografia == ▲{{wikisłownik\|sylaba~~\|sylabizować~~}} * ''Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych PWN''. Warszawa 1995, s. 1057, {{ISBN\|83-01-11487-8}}. [[Kategoria:Fonetyka i fonologia]]