Gabriel Narutowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Zginął na miejscu, więc nie "zmarł w wyniku ran postrzałowych". Równie dobrze, a nawet lepiej, by być ścisłym, trzeba by napisać, że "śmierć nastąpiła na skutek obumarcia neuronów w mózgu, spowodowanego jego niedotlenieniem, wywołanym utratą krwi, której przyczyną były urazy powłoki ciała i organów wewnętrznych wywołane przez ciała obce, poruszane przy pomocy energii kinetycznej, wywołanej eksplozją materiału wybuchowego, umieszczonego w pocisku rewolwerowym, na skutek naciśnięcia mechanizmu... |
→Prezydentura i zamach: W czasie wyborów obowiązywała w Polsce konstytucja, która znosiła używanie wszystkich tytułów arystokratycznych. Więc więc skrót "hr." przed nazwiskiem Zamojski mógł, co najwyżej oznaczać harcerza. Ale raczej nie o to chodzi w artykule. |
||
Linia 87:
Jego zaprzysiężenie odbyło się 11 grudnia 1922. W dniu zaprzysiężenia demonstranci – wśród nich studenci, przedstawiciele klasy średniej i robotniczej – wyruszyli na ulicę Wiejską, atakując zmierzających do gmachu sejmowego posłów lewicy, „Piasta” oraz mniejszości narodowych. Narutowiczowi udało się przedostać przez barykady, które postawili demonstranci, choć jeden z nich usiłował zadać mu cios kijem z umocowaną żelazną gałką<ref>{{Cytuj |autor = Paweł Brykczyński |tytuł = Gotowi na przemoc. Mord, antysemityzm i demokracja w międzywojennej Polsce |data = 2017 |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwo Krytyki Politycznej |cytat = Korzystając z chwilowego postoju, jeden z demonstrantów, uzbrojony w pałkę, zdołał wspiąć się na powóz i zbliżyć do prezydenta elekta na odległość ciosu. Narutowicz opowiadał później siostrzenicy: „Jeden chciał mnie w głowę kijem uderzyć. Na końcu była umocowana żelazna gałka. Myślałem: czy ty mnie tak spokojnie zabijesz? I zajrzałem w jego oczy – spuścił wzrok i laskę!”}}</ref>.
Sytuacja, w której kreowano go na główną postać lewicy, nie odpowiadała Narutowiczowi. Kandydatem PSL „Wyzwolenie” został raczej przez przypadek, nie spodziewał się też wyboru na prezydenta (w pierwszej turze głosowania uzyskał jedynie 62 głosy;
Z tytułu objęcia urzędu Prezydenta RP Gabriel Narutowicz został kawalerem [[Order Orła Białego|Orderu Orła Białego]] i przewodniczącym jego Kapituły, a także kawalerem Wielkiej Wstęgi [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]] i przewodniczącym jego [[Kapituła Orderu Odrodzenia Polski|Kapituły]].
| |||