Lampa neonowa: Różnice pomiędzy wersjami

Gdy do elektrod neonówki przyłożone zostanie napięcie, wówczas [[jon]]y obecne zawsze w gazie (m. in. dzięki [[promieniotwórczość naturalna|promieniotwórczości naturalnej]]) są przyspieszane w powstałym [[pole elektryczne|polu elektrycznym]]. Jeżeli [[średnia droga swobodna]] jest dostatecznie duża, jony mogą uzyskać dostatecznie dużą [[energia (fizyka)|energię]] do [[jonizacja|jonizacji]] kolejnych [[atom]]ów, które znów są przyspieszane. Powstająca w ten sposób lawina jonów ([[prąd elektryczny]]) powoduje efekt świetlny. Każda lampa neonowa ma ściśle określone napięcie zapłonu, dla którego lampa zaczyna świecić. Długość drogi swobodnej zależy od składu i ciśnienia gazu w bańce. Od powierzchni, kształtu i odległości elektrod zależy natomiast [[natężenie pola elektrycznego]] w lampie. Dlatego wszystkie te czynniki mają wpływ na wartość napięcia zapłonu, które mogą wahać się od około 60 [[Wolt|V]] do kilku kilowoltów. Przekroczenie tego napięcia powoduje świecenie jonów gazu wokół tej z elektrod, która ma potencjał ujemny ([[katoda|katody]]), natomiast gaz wokół [[anoda|anody]] pozostaje ciemny. Przyłożenie do neonówki napięcia przemiennego powoduje cykliczne zamienianie się rolami anody i katody i w efekcie rozbłyskanie gazu na przemian wokół obu elektrod. Od składu mieszaniny gazów zależy także kolor światła - zazwyczaj jest on pomarańczowo-różowy.