Wymowa i transkrypcja języka francuskiego: Różnice pomiędzy wersjami

Do graficznego zapisu wymowy stosuje się znaki [[Międzynarodowy alfabet fonetyczny|międzynarodowego alfabetu fonetycznego]] (MAF), umieszczane między nawiasami kwadratowymi<ref>według: Henryk Łebek, Zarys gramatyki francuskiej, PWN Warszawa 1967, s. 15-98; według: Kazimierz Kupisz, Bolesław Kielski, Podręczny Słownik Francusko-Polski, Wiedza Powszechna, 1971, wyd II, s. XVIII-XXVIII; [http://www.lexilogos.com/francais_langue_dictionnaires.htm słowniki w Internecie]; według Le Nouveau Petit Robert, wyd. Dictinnaires Lerobert, Paryż, 1994, s. XXII; [http://www.lexilogos.com/francais_langue_dictionnaires.htm słowniki w Internecie].</ref>.<br />Uwaga 1. W języku francuskim [[akcent wyrazowy|akcent toniczytoniczny]] pada zawsze na ostatnią sylabę grupy tonicznej<ref>W transkrypcji ogólnej czasem stawia się przed nią znak [']. Podawanie tego oznaczenia w języku francuskim nie jest obowiązkowe a nawet może być mylące, ponieważ postawiony za literą oznacza [[Spółgłoska zwarta ejektywna dwuwargowa|spółgłoskę ejektywną]], np. [pʼ] i graficznie przypomina znak ['].</ref>.<br />Uwaga 2. Dwukropek po literze oznacza jej wydłużenie, np. âne [ɑːn] – ''osioł''.<br />Uwaga 3. Dla oznaczenia podziału na sylaby stosuje się kropkę (np. Amérique [a.me.ʀik]).<br />