Filmografia Humphreya Bogarta: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit., drobne techniczne |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 2:
'''[[Humphrey Bogart]]''' (1899–1957) w trwającej 34 lata karierze występował w filmach, radiu, telewizji i na scenie. Pojawił się w 74 [[Film fabularny|produkcjach fabularnych]]{{odn|Kanfer|2011|s=268–271}}. Trzykrotnie nominowany był do [[Nagroda Akademii Filmowej|nagrody Akademii Filmowej]]{{odn|Kanfer|2011|s=113, 177, 221}}, z czego zdobył jednego Oscara{{odn|Kanfer|2011|s=177}}. Bogart uznawany jest przez biografów i historyków za jedną z największych i najwybitniejszych [[Gwiazda filmowa|gwiazd filmowych]] w [[Historia filmu|historii kinematografii]] i okresu „[[System studyjny|Złotej Ery Hollywood]]”{{odn|Kanfer|2011|s=8, 257}}. W 1999 [[American Film Institute]] ogłosił go „[[AFI 100 Lat... 100 Gwiazd|największym aktorem wszech czasów]]” (''The 50 Greatest American Screen Legends''){{odn|Kanfer|2011|s=257}}. Po współczesne czasy stawiany jest jako wzorzec męskich ról{{odn|Kanfer|2011|s=258–259}}.
Karierę rozpoczął w 1922, debiutując na [[Broadway (teatr)|Broadwayu]]{{odn|Kanfer|2011|s=27}}. Na deskach [[Nowy Jork|nowojorskich]] teatrów występował z przerwami do 1934{{odn|Kanfer|2011|s=267}}, kiedy to zagrał w sztuce ''Skamieniały las'' pióra [[Robert E. Sherwood|Roberta E. Sherwooda]]. Kreacja więźnia Duke’a Mantee przyniosła aktorowi pierwszy szeroki rozgłos i pozwoliła na stworzenie nowego [[emploi]]{{odn|Kanfer|2011|s=44, 47–48}}. W 1930 zadebiutował rolą więźnia w [[Film pełnometrażowy|filmie pełnometrażowym]] ''[[W górze rzeki]]'' (reż. [[John Ford]]) wraz ze [[Spencer Tracy|Spencerem
Na fali pozytywnego przyjęcia sztuki ''Skamieniały las'', w 1936 [[Skamieniały las|przeniesiono ją na duży ekran]] (reż. [[Archie Mayo]]), gdzie Bogart powtórzył rolę Duke’a Mantee i związał się kontraktem
Kontynuację najważniejszego etapu kariery stanowiły występy w melodramacie [[Film przygodowy|przygodowo]]-[[Film wojenny|wojennym]] ''[[Mieć i nie mieć (film)|Mieć i nie mieć]]'' (1944, reż. [[Howard Hawks]]) z [[Lauren Bacall]]{{odn|Kanfer|2011|s=109}}, w filmach noir ''[[Wielki sen]]'' (1946, reż. Howard Hawks){{odn|Kanfer|2011|s=119}} i ''[[Mroczne przejście]]'' (1947, reż. [[Delmer Daves]]), gdzie również partnerowała mu Bacall{{odn|Kanfer|2011|s=130}}, w dramacie przygodowym z elementami [[western]]u ''[[Skarb Sierra Madre]]'' (1948, reż. John Huston), w którym, według krytyków, stworzył najlepszą kreację w swoim dorobku{{odn|Kanfer|2011|s=130–131, 147–148}}, oraz w filmie noir ''[[Koralowa wyspa]]'' (1948, reż. John Huston) z [[Edward G. Robinson|Edwardem G. Robinsonem]]{{odn|Kanfer|2011|s=145–146}}.
Linia 234:
| ''[[The Pepsodent Show|The Bob Hope Show]] || 3 czerwca 1941
|-
| ''[[Shirley Temple]] Time'' || ''Mr Idea with [[Robert Young (aktor)|Robert Young]]'' || 12 grudnia 1941
|-
| 1942 || ''[[The Jack Benny Program]]'' || ''The Frightwig Murder Case'' || 1 lutego 1942
Linia 350:
[[Plik:Humphrey Bogart & Shirley Booth Hell's Bells 1925.jpg|mały|Humphrey Bogart i Shirley Booth w sztuce ''Hell’s Bells'' (1925)]]
[[Plik:Petrified-Forest-1935-1.jpg|mały|Humphrey Bogart (pierwszy z lewej), Peggy Conklin, [[Tom Fadden]], [[Leslie Howard]] i [[Blanche Sweet]] w sztuce ''Skamieniały las'' (1934)]]
Humphrey Bogart debiutował na scenie 2 stycznia 1922 w [[Fulton Theatre]] na [[Brooklyn]]ie w [[spektakl]]u ''Drifting'', wcielając się w rolę japońskiego kamerdynera, wypowiadającego jedną kwestię{{odn|Kanfer|2011|s=27}}{{odn|Meyers|1997|s=26}}. Początkowo odgrywał [[Rola epizodyczna|epizody]], m.in. w melodramatach ''Up the Ladder'' i ''Swifty''{{odn|Kanfer|2011|s=267}}. W drugiej ze sztuk partnerował parze [[Frances Howard (aktorka)|Frances Howard]] i [[Neil Hamilton]]. Jego role zwykle ignorowano lub surowo krytykowano; szczególnie uraziła go ocena [[Alexander Woollcott|Alexandera Woollcotta]], który przyznał, że „młody człowiek, który ucieleśnia tegoż potomka wyższych sfer, jest, jak to się zazwyczaj litościwie określa – niedostateczny”{{odn|McCarty|1965|s=8}}{{odn|Kanfer|2011|s=29}}. Wycinek z recenzją Woollcotta Bogart trzymał przez resztę życia, a w okresie występów w teatrze potraktował jego słowa jako wyzwanie{{odn|Kanfer|2011|s=29}}. Pierwszą większą rolę otrzymał w 1923 w [[Komedia|komedii]] ''Meet the Wife''. Jego kreacja zdobyła pierwsze przychylne recenzje{{odn|Kanfer|2011|s=30}}. Spektakl okazał się przebojem
Przełomem był rok 1934, gdy Bogart otrzymał angaż do spektaklu ''Skamieniały las'' autorstwa [[Robert E. Sherwood|Roberta E. Sherwooda]] w reżyserii [[Artur Hopkins|Artura Hopkinsa]]{{odn|Kanfer|2011|s=42, 44}}. Kreacja więźnia Duke’a Mantee otrzymała pozytywne recenzje od [[Krytyka teatralna|krytyków]], a [[Stefan Kanfer]] uważał, że data premiery sztuki była kluczowa w historii amerykańskiego teatru i kina{{odn|Kanfer|2011|s=44, 47–48}}.
Linia 362:
| rowspan="3"| 1922 || ''Drifting'' || japoński kamerdyner|| [[Fulton Theatre]] || {{odn|Kanfer|2011|s=27}}{{odn|Meyers|1997|s=26}}
|-
| ''Up the Ladder'' || b.d || rowspan="2"| [[Playhouse Theatre (Nowy Jork)|Playhouse Theatre]] || {{odn|Kanfer|2011|s=267}}
|-
| ''Swifty'' || Tom Proctor || rowspan="4"| {{odn|Pettigrew|1981|s=136}}
Linia 378:
| ''Baby Mine'' || Alfred Hardy || [[Richard Rodgers Theatre|46th Street Theatre]]
|-
| 1928 || ''A Most Immoral Lady'' || b.d || [[Cort Theatre]]
|-
| 1929 || ''The Skyrocket'' || Vic Ewing || [[Lyceum Theatre (Broadway)|Lyceum Theatre]]
|