Wielki głód na Ukrainie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
M.Tomma (dyskusja | edycje)
Linia 52:
Pomimo starań władz sowieckich o ukrycie skali katastrofy, stała się znana za granicą dzięki publikacjom dziennikarzy [[Gareth Jones (dziennikarz)| Gareth Jones]], [[Malcolm Muggeridge|Malcolma Muggeridge-a]], [[Ewald Ammende|Ewalda Ammende]], [[Rhea Clyman|Rhei Clyman]], fotografie wykonane przez inżyniera [[Alexander Wienerberger]] itp.
 
W odpowiedzi władze ZSRR rozpoczęły kampanię propagandową zaprzeczającą faktowi masowego głodu, podczas której celebryci, tacy jak [[Bernard Shaw]], [[Herbert Wells]] ai kilku innych pojechało do ZSRR, a następnie złożyło oświadczenia, że ​​nie widzieli głodu. Publicznie zaprzeczał Wielkiemu Głodowi premier Francji [[Édouard Herriot]], celowo obwożony przez władze sowieckie po terenie Ukrainy podczas swego pobytu w ZSRR.
 
Podczas niemieckiej okupacji Ukrainy, władze okupacyjne zezwoliły na publikowanie w lokalnych gazetach artykułów o Hołodomorze i innych zbrodniach komunistycznych, ale jednocześnie nie chciały nadmiernej uwagi na ten temat, aby uniknąć wzbudzania nastrojów narodowych. W 1942 r. [[Stepan Sosnowy]], agronom z Charkowa, opublikował obszerne badania statystyczne dotyczące liczby ofiar Hołodomoru, zebranych na podstawie materiałów z sowieckich archiwów.