Józef Kowalewski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja
doprecyzowanie informacji o grobie
Linia 22:
Po przybyciu do Kazania 25 grudnia 1824 r. podjął studia [[język arabski|arabskiego]], [[język perski|perskiego]] i [[język tatarski|tatarskiego]] na tamtejszym uniwersytecie. W kwietniu 1828 r. został delegowany przez swoją uczelnię w podróż do [[Buriacja|Buriacji]] celem opanowania [[język mongolski|języka mongolskiego]]. Od 15 lipca 1828 r. mieszkał w [[Irkuck]]u. 18 stycznia 1828 odbył miesięczną podróż do [[Ułan Bator|Urgi]] w [[Mongolia|Mongolii]] jako członek poselstwa rosyjskiego, a w marcu 1829 wyjechał na rok w rejon [[Ułan Ude|Wierchnieudińska]] przy granicy z Mongolią, gdzie zbierał materiały i studiował lamaizm, kulturę buriacką oraz język mongolski. 4 sierpnia 1830 wyjechał przez Urgę do [[Pekin]]u jako sekretarz misji dyplomatycznej i osoba odpowiedzialna za gromadzenie materiałów naukowych o kulturze [[Chińska Republika Ludowa|Chin]] i [[język chiński|języku chińskim]]. W Chinach przebywał do sierpnia 1831, studiując chiński oraz lamaizm. W drodze powrotnej, celem kontynuacji studiów nad kulturą Buriacji oraz językiem mongolskim, zatrzymał się w okolicach Wierchnieudińska, aż do wiosny 1833, gdy wrócił do Kazania. W maju tego roku zdał w [[Petersburg]]u egzamin państwowy z mongolskiego i objął stworzoną przez siebie katedrę mongolistyki w Kazaniu (pierwsza katedra mongolistyki w Europie); gdzie wykładał także literaturę rzymską, filologię oraz historię. Na [[Kazański Uniwersytet Państwowy|Uniwersytecie Kazańskim]] został w 1834 r. profesorem nadzwyczajnym, a w 1837 r. ), profesorem zwyczajnym. Trzykrotnie był dziekanem (1837-1841; 1845-1849; 1854-1858), a w latach 1854-1860 (z krótkimi przerwami) – rektorem uniwersytetu. Jednocześnie od 1844 r. był dyrektorem i wykładowcą w liceum kazańskim oraz okresowo inspektorem szkolnictwa w guberni. W roku 1846 otrzymał główną nagrodę naukową Rosji - [[Nagroda Demidowa|Nagrodę Demidowa]].
 
W roku 1862 powrócił do Polski. W latach 1862-1878 był wykładowcą historii na [[Uniwersytet Warszawski|Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim]] (do 1869 pod nazwą Szkoła Główna)]. Był jednym z autorów haseł do 28 tomowej [[S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna (1859)|Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda]] z lat 1859-1868. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii<ref>„Encyklopedia Powszechna”, tom I, wyd. Samuel Orgelbrand, Warszawa, 1859.</ref>. W związku z bardzo ugodową postawą wobec władz carskich i nieuczestniczeniem w [[Powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]] piastował od 1862 do 1878 stanowisko dziekana wydziału filologiczno-historycznego, akceptując [[rusyfikacja na ziemiach polskich|rusyfikację]] uczelni. Za działalność naukową otrzymał [[Order Świętego Stanisława (Rosja)|Order Świętego Stanisława]], [[Order Świętej Anny]] pierwszej klasy, [[Order Świętego Włodzimierza|Order św. Włodzimierza]] drugiej klasy oraz członkostwo towarzystw naukowych Rosji, Wilna, Paryża, Danii. Nazwiskiem Kowalewskiego nazwano szczyt (3903 m n.p.m.) w górach [[Tawan Bogd uul|Tawan Bogd]] w Mongolii. Pochowany na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Cmentarzu Powązkowskim]] (kwatera 66-3-31)<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = Józef Kowalewski|url = https://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=15507|opublikowany = cmentarze.um.warszawa.pl|data dostępu = 2019-12-06}}</ref>.
 
== Badania naukowe ==