Kuja białogardła: Różnice pomiędzy wersjami

'''Kuja białogardła''' (''Coua delalandei'') – gatunek dużego ptaka z rodziny [[kukułkowate|kukułkowatych]] (Cuculidae). Występował endemicznie na wyspie [[Nosy Boraha]] leżącej nieopodal wschodniego wybrzeża [[Madagaskar]]u. Ostatnie pewne stwierdzenie miało miejsce w 1834. Uznany za wymarły.

Gatunek po raz pierwszy opisał [[Coenraad Jacob Temminck]] w 1827. Do opisu była dołączona tablica barwna oznaczona numerem 440. Nowemu gatunkowi nadał [[binominalne nazewnictwo gatunków|nazwę]] ''CoccyzisCoccycus Delalandei''{{r|oryg}}. Obecnie (2017) [[Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny]] umieszcza kuję białogardłą w rodzaju ''[[Coua]]'' i uznaje gatunek za [[takson monotypowy|monotypowy]]{{r|ioc}}. Epitet gatunkowy upamiętnia [[Pierre Antoine Delalande|PierrePierre’a AntoineAntoine’a Delalande'aDelalande’a]] (1787–1823), [[Francja|francuskiego]] przyrodnika, podróżnika i kolekcjonera, który w latach 1818–1822 podróżował po tropikalnych częściach [[Afryka|Afryki]]{{r|nzw}}; zasilił zbiory francuskiego [[Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu]] m.in. o [[holotyp]] ''C. delalandei'' od podróżnika powracającego z [[Madagaskar]]u{{r|oryg}}. Na [[kladogram]]ie przedstawionym w ''The Cuckoos'' (Robert Payne, 2005) kuja białogardła widnieje jako [[grupa siostrzana|takson siostrzany]] wobec [[kuja rdzawopierśna|rdzawopierśnej]] (''C. serriana''). Badacze dysponowali jednak niewielką ilością materiału genetycznego, odpowiednio 334 i 149 [[para zasad|par zasad]] dla każdego z gatunków. Możliwe też, że kuja białogardła najbliżej spokrewniona jest z [[kuja wielka|wielką]] (''C. gigas''){{r|cuckoos}}.

Długość ciała około 56–57 cm{{r|ru}}. Była to największa z kuj{{r|gb}}. Ze szczątków kopalnych znany jest gatunek ''[[Coua primavea]]'', zaś ze szczątków większa ''[[Coua berthae|C. berthae]]''. Długość [[skok (anatomia)|skoku]] u przedstawicieli pierwszego gatunku wynosiła ok. 84 mm, u drugiego 93 mm – był również mocno zbudowany, znacznie mocniej, niż u innych kuikuj, w tym ''C. delaladeidelalandei''. Wymiary dla 4 osobników: długość skrzydła 217–226 mm, długość ogona 256–300 mm, długość [[skok (anatomia)|skoku]] 68–80 mm. Nie występował [[dymorfizm płciowy]] w upierzeniu. Głowa miała barwę ciemnofioletową, ciemię czarne z fioletowoniebieskim nalotem. Skrzydła niebieskie z fioletowym połyskiem. [[Sterówki]] długie, fioletowoniebieskie. O1 i O2 całkowicie niebieskie, na T3–T5 widoczne szerokie białe zakończenia. Gardło i pierś białe. Boki i brzuch rdzawe, [[Pokrywy (ornitologia)|pokrywy]] podogonowe rdzawe, ciemne. Z przodu głowy występuje naga niebieska skóra, okalana czarnymi piórami. [[Tęczówka]] zależnie od źródła brązowa lub żółta. Dziób czarny, stopy szaroniebieskie. Palce krótkie{{r|cuckoos}}.

<ref name=ioc>{{cytuj stronę | url = httphttps://www.worldbirdnames.org/bow/hoatzinturacos/ | tytuł = HoatzinTuracos, turacos &bustards, cuckoos, mesites, sandgrouse | autor = Frank Gill & David Donsker (red.) | opublikowany = IOC World Bird List (v7v9.32) | data = 3122 lipcaczerwca 2017 | data dostępu = 306 wrześniagrudnia 20172019}}</ref>

[[Kategoria:PtakiWymarłe ptaki Afryki]]