Leonardo da Vinci: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Życiorys: drobne techniczne
→‎II okres florencki: dzieci już tak nie piszą
Linia 126:
W kwietniu 1500 r. na dłużej przybył do Florencji. W czasie jego nieobecności nastąpiła tu diametralna zmiana stosunków politycznych<ref group=uwaga>W 1494 r. wypędzono Medyceuszy i władzę sprawował rząd republikański, do którego gremium kierowniczego należał sekretarz Republiki, [[Nicoló Maccia]].</ref>. Leonardo stanął przed koniecznością odnalezienia się w nowej rzeczywistości. Florentyńczycy postrzegali artystę jako dziwacznego i kapryśnego:
{{cytat|''Leonardo wiedzie życie nadzwyczaj nieuporządkowane i bezładne, zdaje się żyć z dnia na dzień''<ref>Jest to anonimowa wypowiedź z początku 1500 r. (Ch. Nicholl, ''Leonardo da Vinci, Lot wyobraźni'', op. cit., s. 351).</ref>.}}
 
Jednakże artysta, który zyskał uznanie dzięki dziełu ''Ostatnia Wieczerza'', nie narzekał na brak zamówień.
 
Leonardo zajął pomieszczenia w klasztorze [[serwici|serwitów]] i otrzymał zlecenie na wykonanie obrazu ołtarzowego ''[[Święta Anna Samotrzecia (obraz Leonarda da Vinci)|Święta Anna Samotrzeć]] (właściwa nazwa obrazu: ''Dziewica z Dzieciątkiem i Św. Anną'')''<ref group=uwaga>Ojciec Leonarda, ser Piero da Vinci był [[notariusz]]em zakonu, co miało wpływ na gościnność okazaną artyście i jego pomocnikom.</ref>. Prace nad nim wywoływały powszechne zainteresowanie. Do mieszczącej się w klasztorze pracowni Leonarda ściągały tłumy, by móc zobaczyć chociaż karton do dzieła. Podejmował także inne prace, ale niczego nie doprowadzał do końca. Zajmował się też studiami geometrycznymi.
Linia 142 ⟶ 140:
{{cytat|''kopia listu, który niewierny imieniem Lionardo przysłał z Genui''{{odn|Nicholl|2006|s=373}}.}}
Założono, że był to da Vinci. Autor listu oferuje swoje usługi inżynierskie [[sułtan]]owi [[Bajazyd II|Bajazydowi II]]. Kopista zaznaczył, że korespondencja została napisana [[3 lipca]], ale nie podaje roku, jednakże list datuje się na 1503 r. Za autorstwem Leonarda przemawia także styl pisarski, podobny do listu przesłanego do Sforzy.
 
W 1503 r. spotkał [[Michał Anioł|Michała Anioła]]. Leonardo miał już na swoim koncie wiele sukcesów, natomiast młody Michał Anioł był początkującym artystą. Później do grona dołączył [[Rafael Santi]], którego twórczość zyskała wiele ze strony Leonarda, jak i Michała. Łagodny Rafael był daleki od angażowania się w konflikty, natomiast między pozostałymi artystami często dochodziło do starć, nawet na ulicy zdarzyła się między nimi ostra wymiana zdań. Michał twierdził, że rzeźba jest najdoskonalszą dziedziną w sztuce, a Leonardo wypowiadał się o niej lekceważąco.
 
Na początku marca wrócił do Florencji. Jego oszczędności malały z dnia na dzień. Nie mógł już mieszkać u zakonników, gdyż nie dostarczył im zamówionego dzieła. Stał się wówczas doradcą rządu Republiki. Uczestniczył w projekcie [[Zmiana biegu rzeki Arno|zmiany biegu rzeki Arno]]. W rzeczywistości chodziło o dwa osobne projekty: pierwszy miał na celu zmianę [[Koryto rzeki|koryta]] w dolnym odcinku rzeki, by odciąć wrogiemu miastu [[Piza|Pizie]] dostęp do morza, drugi natomiast zakładał regulację rzeki na zachód od Florencji, by stała się tam możliwa żegluga. Gdy przedsięwzięcie nie powiodło się, sporządził projekt wykorzystania wody jako źródła energii i do nawadniania pól, jednakże pomysł ten nigdy nie został zrealizowany.