Getto: Różnice pomiędzy wersjami

Idea odseparowania [[Żydzi|Żydów]] od innych narodowości zrodziła się wśród żydowskiej [[diaspora (naród)|diaspory]] już w [[starożytność|starożytności]]<ref group="uwaga">Do utworzenia pierwszego ''getta'' z myślą o izolacji Żydów doszło w I wieku n.e. Podczas [[pogrom]]u w [[Aleksandria|Aleksandrii]] mieszkających dotąd w czterech dzielnicach miasta Żydów zamknięto na nieproporcjonalnie małym terenie, gdzie Aleksandryjczycy zgotowali im rzeź. W trakcie wydarzeń z roku 38 n.e. dochodziło do masowych grabieży żydowskiego mienia, mordu dziesiątek tysięcy Żydów, których w miejskim [[amfiteatr]]ze biczowano, torturowano, łamano kołem, wieszano i wbijano na pal, trupy pozostawiano niepogrzebane ([[Filon z Aleksandrii]], ''Flakkus, Pierwszy pogrom Żydów w Aleksandrii'', WAM, Kraków 2012, s. 39–41, 59).</ref> W średniowieczu w chrześcijańskiej Europie dążenie do odseparowania było obustronne. Getta żydowskie zakładano w II połowie XVI wieku prawie we wszystkich miastach włoskich należących do papieża. W gettach powstawały pierwsze [[synagoga|synagogi]]; wcześniej Żydzi nie mogli ich budować ze względu na obowiązujący ich zakaz posiadania ziemi na własność. Życie społeczne w obrębie odseparowanego getta, w którym, jak w miastach włoskich, zetknęli się ze sobą [[Sefardyjczycy|Żydzi Sefardyjscysefardyjscy]] i [[Żydzi aszkenazyjscy]], wykształciło odrębną i bogatą kulturę żydowską.