Wersja z 01:57, 9 lis 2019 edytuj Kordiann (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 16 980 edycji doprecyzowanie informacji o grobie ← poprzednia edycja		Wersja z 14:05, 28 gru 2019 edytuj anuluj edycję Oldpolihistor (dyskusja \| edycje) 14 223 edycje m drobne merytoryczne, źródła/przypisy, infobox, kat. Znacznik: VisualEditor następna edycja →
Linia 1: {{Artysta infobox \|imię i nazwisko = Władysław Daszewski \|imię i nazwisko org = \|pseudonim = Pik \|grafika = Linia 8: \|data urodzenia = 3 marca 1902 \|miejsce urodzenia = Warszawa \|data śmierci = 25 lipca 1971 \|miejsce śmierci = Warszawa \|narodowość = polska \|język = polski \|Alma Mater = [[Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie]] \|dziedzina sztuki = Karykatura, scenografia \|epoka = \|muzeum artysty = \|ważne dzieła = scenografia dla kabaretów: [[Qui Pro Quo]] i [[Cyrulik Warszawski (kabaret)\|Cyrulika Warszawskiego]] oraz do operetki [[Krakowiacy i Górale]] i sztuki [[Burza (sztuka)\|Burza]] \|faksymile = \|opis faksymile = \|odznaczenia = {{order\|OSP\|1}} {{order\|OSP\|2}} {{order\|KZ\|B}} {{order\|O1000PP}} \|nagrody = \|commons = \|wikiźródła = \|wikicytaty = \|www = }} '''Władysław Daszewski''', pseud. Pik (ur. [[3 marca]] [[1902]] w [[Warszawa\|Warszawie]], zm. [[25 lipca]] [[1971]] tamże) – polski [[scenograf]] i [[karykaturzysta]]. == Życiorys == [[plik:Władysław Daszewski grób.JPG\|thumb\|240px\|Grób Władysława Daszewskiego na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach\|~~cmentarzu~~Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]]]] Pochodził z deklasowanej rodziny [[Szlachta w Polsce\|szlacheckiej]]<ref>Marci Shore: ''Kawior i popiół''. Świat Książki Warszawa 2012, s.102.</ref>. W latach 1920–1922 studiował na Wydziale Architektury [[Politechnika Warszawska\|Politechniki Warszawskiej]] w pracowni [[Stanisław Noakowski\|Stanisława Noakowskiego]], następnie w warszawskiej [[Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie\|Szkole Sztuk Pięknych]]. W okresie studiów współpracował jako karykaturzysta „Pik” z redakcjami „[[Cyrulik Warszawski (pismo)\|Cyrulika Warszawskiego]]”, „[[Robotnik (gazeta)\|Robotnika]]” i „[[Wiadomości Literackie\|Wiadomości Literackich]]”. Projektował scenografię dla kabaretów „[[Qui Pro Quo]]” i „Cyrulik Warszawski”. Od 1927 projektował scenografię dla teatrów warszawskich i lwowskich. W 1928 z okazji dziesiątej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości razem z [[Leon Schiller\|Leonem Schillerem]] i [[Aleksander Wat\|Aleksandrem Watem]] zorganizował widowisko sceniczne pod tytułem ''Polityka społeczna'' oparte na autentycznych materiałach krytyczne wobec stosunków panujących w fabrykach i polityki społecznej<ref>Marci Shore: ''Kawior i popiół''. Świat Książki Warszawa 2012, s.101-102.</ref>. W 1930 został stałym scenografem teatrów lwowskich. Współpracował najczęściej z Leonem Schillerem. W latach 1940–1941 pracował w Lwowskim Państwowym Teatrze Polskim, realizując m.in. ''[[Zemsta (komedia)\|Zemstę]]'' [[Aleksander Fredro\|Aleksandra Fredry]]. Po wkroczeniu wojsk hitlerowskich wyjechał do Warszawy. W latach 1945–1949 był scenografem [[Teatr Wojska Polskiego w Łodzi\|Teatru Wojska Polskiego w Łodzi]]. Nadal współpracował z Leonem Schillerem tworząc scenografię m.in. do ''[[Krakowiacy i Górale\|Krakowiaków i Górali]]'' [[Wojciech Bogusławski\|Wojciecha Bogusławskiego]] (1946) i ''[[Burza (sztuka)\|Burzy]]'' [[William Shakespeare\|Williama Szekspira]] (1947). W 1949 został stałym scenografem, a w latach 1959–1961 był dyrektorem [[Teatr Narodowy (Warszawa)\|Teatru Narodowego w Warszawie]]. W 1934 został profesorem, a w 1964 dziekanem Wydziału Scenografii [[Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie\|Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie]], w latach 1946–1948 wykładowcą [[Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi\|Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Łodzi]]. Należał do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza\|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]<ref>Tadeusz Kisielewski, ''Październik 1956: punkt odniesienia'', Wydawnictwo Neriton, 2001.</ref>. Został pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach\|~~cmentarzu~~Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]] (kwatera 32A-1-16)<ref>{{Cytuj książkę \| nazwisko = Malczewski \| imię = Juliusz Jerzy \| tytuł = Cmentarz komunalny (dawny wojskowy) na Powązkach \| wydawca = Krajowa Agencja Wydawnicza \| miejsce = Warszawa \| data = 1975 \| strony = 22}}</ref>.▼ W 1946 otrzymał [[Krzyż Zasługi\|Złoty Krzyż Zasługi]]<ref>{{Monitor Polski\|1946\|114\|212}}.</ref>, w 1949 został odznaczony [[Order Sztandaru Pracy\|Orderem Sztandaru Pracy]] II klasy<ref>22 lipca 1949 {{Monitor Polski\|1950\|6\|58}}</ref>, w 1950 z okazji [[Narodowe Święto Odrodzenia Polski\|święta 22 lipca]] otrzymał Nagrodę Państwową I. stopnia<ref>[[Bohdan Urbankowski]], Czerwona msza czyli uśmiech Stalina, t. 2, Warszawa 1998, s. 315.</ref>. 22 lipca 1964 roku z okazji 20-lecia Polski Ludowej otrzymał nagrodę państwową I stopnia<ref>Dziennik Polski, rok XX, nr 171 (6363), s. 3.</ref>. W 1955 odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy<ref>Uchwała Rady Państwa z dnia 11 lipca 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych, {{Monitor Polski\|1955\|91\|1144}}</ref>. == Odznaczenia == ▲Został pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach\|cmentarzu Wojskowym na Powązkach]] (kwatera 32A-1-16)<ref>{{Cytuj książkę \| nazwisko = Malczewski \| imię = Juliusz Jerzy \| tytuł = Cmentarz komunalny (dawny wojskowy) na Powązkach \| wydawca = Krajowa Agencja Wydawnicza \| miejsce = Warszawa \| data = 1975 \| strony = 22}}</ref>. * [[Order Sztandaru Pracy\|Order "Sztandar Pracy"]] I klasy (11 lipca 1955)<ref>{{Monitor Polski\|1955\|91\|1144}} - Uchwała Rady Państwa z dnia 11 lipca 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych.</ref> * Order "Sztandar Pracy" II klasy (22 lipca 1949)<ref>{{Monitor Polski\|1950\|6\|58}} - Zarządzenie Nr 4/214/49 Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lipca 1949 r. w sprawie nadania Orderu "Sztandar Pracy".</ref> * [[Krzyż Zasługi\|Złoty Krzyż Zasługi]] (15 czerwca 1946)<ref>{{Monitor Polski\|1946\|114\|212}} - Uchwała Prezydium Krajowej Rady Narodowej z dnia 15 czerwca 1946 r. o odznaczeniach za wybitne zasługi w dziedzinie Teatru i Sztuki na terenie całego kraju.</ref> * [[Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego]] (1967)<ref>https://culture.pl/pl/tworca/wladyslaw-daszewski</ref> == Nagrody == * 1935 - Złoty Medal na Międzynarodowej Wystawie w Paryżu za scenografię do ''Wyzwolenia'' Stanisława Wyspiańskiego w inscenizacji [[Wilam Horzyca\|Wilama Horzycy]] i reżyserii Kazimierza Tatarkiewicza z Teatru Wielkiego we Lwowie; * 1947 – I Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za opracowanie scenograficzne ''Burzy'' w reżyserii Leona Schillera z Teatru Wojska Polskiego w Łodzi na Festiwalu Szekspirowskim; * 1949 – nagroda na Festiwalu Sztuk Rosyjskich i Radzieckich w Katowicach za scenografię sztuki ''Jegor Bułyczow i inni'' w reżyserii [[Władysław Krasnowiecki\|Władysława Krasnowieckiego]] z Teatru Narodowego w Warszawie; * 1950 – Nagroda Państwowa I stopnia za całokształt twórczości, a w szczególności za plastyczne opracowanie sztuk ''Jegor Bułyczow i inni'' Maksyma Gorkiego oraz ''Krakowiacy i Górale'' Wojciecha Bogusławskiego w Teatrze Narodowym w Warszawie; * 1958 – II nagroda na Festiwalu Dramatów Wyspiańskiego za oprawę scenograficzną ''Wyzwolenia'' w Teatrze Narodowym w Warszawie; * 1964 – Nagroda Państwowa I stopnia za całokształt twórczości artystycznej w dziedzinie scenografii; * 1966 – I Nagroda na [[Kaliskie Spotkania Teatralne\|VI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych]] za opracowanie plastyczne przedstawienia ''Caliguli.'' == Przypisy == Linia 50 ⟶ 67: {{SORTUJ:Daszewski, Wladyslaw}} [[Kategoria:Karykaturzyści]] [[Kategoria:Odznaczeni Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego]] [[Kategoria:Odznaczeni Odznaką Nagrody Państwowej]] [[Kategoria:Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy I klasy]]

Władysław Daszewski: Różnice pomiędzy wersjami