Michał Wołodyjowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
link
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Linia 47:
# „Krótkom ją znał, ale w to wierzę, że gdybym siostrę miał, to by mi nie była milsza” (wypowiedź Wołodyjowskiego w trakcie ucieczki (już po uwolnieniu Kurcewiczówny), świadcząca, że nie ma on siostry w roku 1649).
# „[...] siostra Wołodyjowskiego, która była za panem Makowieckim, stolnikiem latyczowskim”.
</ref>. Wsławia się pokonaniem [[Jurko Bohun|Bohuna]] w pojedynku. Bohatersko dowodzi [[Dragoni|dragonią]] podczas oblężenia Zbaraża. W ''[[Potop (powieść)|Potopie]]'' jest już [[Pułkownik|pułkownikiem]], doświadczonym żołnierzem z otaczającą go sławą niezrównanego szermierza. Początkowo wierny hetmanowi [[Janusz Radziwiłł|Januszowi Radziwiłłowi]], po ujawnieniu jego zdrady odmawia żołnierskiego posłuszeństwa. Wraz z [[Onufry Zagłoba|Zagłobą]] i Skrzetuskimi ([[Jan Skrzetuski|Jan]] i jego krewny Stanisław) ucieka z niewoli radziwiłłowskiej, uczestnicząc w dalszych walkach ze [[Szwecja|Szwedami]]. Jest jednym z tych, którzy pozostali wierni królowi [[Jan II Kazimierz Waza|Janowi Kazimierzowi]].
 
Bardzo kochliwy, ale przez długi czas nie mógł znaleźć żony. Jedną z jego wielu miłości była Anusia Borzobohata-Krasieńska. Kiedy wreszcie uzyskał pozwolenie na ślub od opiekunki Anusi, dziewczyna zmarła (kilka dni przed ślubem, ''[[Pan Wołodyjowski]]''). Nieszczęśliwy bohater zaszył się w klasztorze [[kameduli|kamedułów]], ale [[Onufry Zagłoba|Zagłoba]] wywabił go stamtąd podstępem. ''Mały rycerz'' znalazł wreszcie dziewczynę, która go pokochała – Basię Jeziorkowską, z którą ostatecznie się ożenił.