Paul Morphy: Różnice pomiędzy wersjami

Wobec braku godnych przeciwników Morphy zadeklarował koniec swojej kariery szachisty i powrócił do rodzinnego Nowego Orleanu. Chciał zająć się praktyką prawniczą, w czym przeszkodził mu wybuch [[wojna secesyjna|wojny secesyjnej]] w [[1861]] roku. Przeciwny secesji Morphy nie przystąpił do [[Skonfederowane Stany Ameryki|Konfederatów]]. Wkrótce opuścił Amerykę i wyjechał do Paryża, jednak nie wykazywał już zainteresowania szachami. Po zakończeniu wojny ponownie próbował otworzyć kancelarię prawniczą w Nowym Orleanie, ale sława wielkiego szachisty i jego niepopularny na południu Stanów stosunek do wojny secesyjnej nie pomogły mu w karierze prawnika. Z braku klientów był zmuszony porzucić swoją profesję. Niepowodzenia w zawodzie [[prawnik]]a, rozczarowanie szachami (czy też zawód miłosny, jak podają niektóre źródła) były przyczyną [[Melancholia|melancholii]] Morphy'ego, która przerodziła się w [[Zaburzenia urojeniowe|manię prześladowczą]]. Zabezpieczony materialnie przez rodzinę, z objawami postępującej [[Choroba|choroby psychicznej]], do końca życia pozostawał bezczynny.

 

 

== Przypisy ==