Harold Gillies: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
'''Travis''' – samczy [[szympans zwyczajny]] (''Pan troglodytes)'', który zaatakował i prawie zabił kobietę w [[Stamford (Connecticut)|Stamford]] w stanie [[Connecticut]]. W lutym 2009 Travis i jego właścicielka Sandra Herold zyskali rozgłos po tym jak zwierzę zmasakrowało twarz jej przyjaciółki Charli Nash. Szympans zadał kobiecie poważne obrażenia twarzy, odrywając nos, uszy, obie dłonie; straciła ona też wzrok.
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = Harold Delf Gillies
|imię i nazwisko org =
|grafika =
|opis grafiki =
|podpis =
|data urodzenia = [[17 czerwca]] [[1882]]
|miejsce urodzenia = [[Dunedin]]
|data śmierci = [[10 września]] [[1960]]
|miejsce śmierci = [[Londyn]]
|zawód = [[Otorynolaryngologia|otorynolaryngolog]]
|narodowość = nowozelandzka
|Alma Mater = [[Gonville and Caius College|Kolegium Gonville'a i Caiusa]]
|małżeństwo = Kathleen Margaret Jackson
|dzieci = [[Michael Thomas Gillies]]
|odznaczenia = [[Order Imperium Brytyjskiego]]
|commons =
|www =
}}
'''Sir Harold Delf Gillies''' – nowozelandzki otorynolaryngolog, powszechnie uważany za ojca chirurgii plastycznej.
== Życiorys ==
=== Młodość ===
Urodził się w Dunedin w [[Nowa Zelandia|Nowej Zelandii]]. Uczęszczał do [[Whanganui College School]] i studiował medycynę w [[Gonville and Caius College|Kolegium Gonville'a i Caiusa]] na [[University of Cambridge|uniwersytecie w Cambridge]], gdzie, pomimo problemów z łokciem, których nabawił się, zjeżdżając z poręczy, był dobrym sportowcem.
=== I wojna światowa ===
Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] wstąpił do [[Brytyjskie Siły Zbrojne|Korpusu Medycznego Armii Królewskiej]]. Początkowo został wysłany do [[Wimereux]], niedaleko [[Boulogne-sur-Mer]] we Francji, jako opiekun medyczny francusko-amerykańskiego dentysty, Valadiera, który nie mógł operować bez nadzoru. Valadier próbował opracować metodę rekonstrukcji szczęki. Gillies, będąc zainteresowanym technikami przeszczepu skóry, z którymi eksperymentował Valadier, postanowił wyjechać do Paryża, aby poznać znanego chirurga, [[Hippolyte Morestin|Hippolyte'a Morestina]]. Widział jak Morestin usuwał guza z twarzy pacjenta, po czym załatał dziurę skórą tego samego pacjenta. Gilles, po powrocie do Anglii, namówił naczelnego chirurga wojskowego, [[William Arbuthnot-Lane|Williama Arbuthnot-Lane'a]], aby stworzyć oddział chirurgii szczękowo-twarzowej w Wojskowym Szpitalu Cambridge w [[Aldershot]].
Ostatecznie powstał nowy szpital w [[Sidcup]]. Szpital Królowej Marii otworzono w czerwcu 1917 i był wyposażony w ponad tysiąc łóżek. Placówka ta pozwoliła Gilliesowi i jego współpracownikom rozwinąć dziedzinę chirurgii plastycznej; przeprowadzono ponad 11 tys. operacji na ponad 5 tys. mężczyznach (głównie żołnierzy z urazami twarzy, najczęściej spowodowanych przez rany postrzałowe)
| |||