849
edycji
(infobox) |
m (+ link do Wikiźródeł) |
||
|odznaczenia = {{order|PEP|2}}
|commons =
|wikiźródła = Władysław Knapiński
|wikicytaty =
|wikinews =
== Życiorys ==
Dzieciństwo, lata młodzieńcze i studenckie (Seminarium Duchowne Św. Jakuba i Akademia Duchowna Rzymsko-Katolicka w [[Warszawa|Warszawie]]) spędził w zaborze rosyjskim. Święcenia kapłańskie przyjął w [[1862]] roku. W [[1863]] roku otrzymał tytuł kandydata teologii i objął posadę bibliotekarza akademii. Po zamknięciu warszawskiej Akademii Duchownej w [[1867]] roku został katechetą w szkole powiatowej i progimnazjum. Wskutek odmowy uczenia w języku rosyjskim został w [[1869]] roku pozbawiony posady nauczycielskiej i został wikariuszem w parafii pw. Św. Krzyża. Od [[1865]] roku jest stałym współpracownikiem [[Przegląd Katolicki|„Przeglądu Katolickiego”]]. Był jednym z redaktorów i wydawców [[Encyklopedia
Jako publicysta szczególnie zajmował się sytuacją Kościoła Katolickiego pod zaborem rosyjskim i często pisał o niej na łamach [[Dziennik Poznański|„Dziennika Poznańskiego”]] i [[Kurier Poznański|„Kuriera Poznańskiego”]] oraz innych gazet i czasopism. Jak podaje Czesław Lechicki, autor biogramu ks. Knapińskiego w [[Polski Słownik Biograficzny|„Polskim Słowniku Biograficznym”]], istnieje 66 odbitek jego artykułów na ten temat. Autor pracy – „Sprawa o kościół w Ostrogu na Wołyniu” ([[Lwów]] [[1892]], wyd. 2 – [[Biały Dunajec (wieś)|Biały Dunajec]] – [[Ostróg (miasto)|Ostróg]] [[2000]]) – głos w obronie katolików obrządku łacińskiego na [[Wołyń|Wołyniu]] i zarazem piękne świadectwem ich przywiązania do Kościoła Powszechnego. Oprócz tego ks. Knapiński jest m.in. autorem obszerniejszych artykułów: „List do pewnego kapłana katolickiego” ([[Kraków]] [[1893]]), „O krzyżach pod rządem rosyjskim” ([[Poznań]] 1893). Ks. Władysław Knapiński także żywo interesował się i zbierał dokumenty o prześladowaniu [[Kościół unicki|unitów]] na [[Ziemia chełmska|Chełmszczyźnie]] i przedstawił je [[car|cesarzowi rosyjskiemu]]. „Opowiadania z rosyjskiego «prawa państwowo-kościelnego»” (Poznań [[1890]]) zostały przełożone na język niemiecki. W 1909 roku przeszedł na emeryturę. Pochowany na [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarzu Rakowickim]] w kwaterze XVI płn-zach. Na początku 1903 został odznaczony papieskim złotym krzyżem [[Pro Ecclesia et Pontifice|„Pro Ecclesia et Pontifice”]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ze świata. Odznaczenia papieskie | czasopismo = [[Kurier Warszawski (dziennik)|Kurier Warszawski]] | strony = 6 | data = Nr 14 z 14 stycznia 1903 | url = http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=163063}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Część urzędowa | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 1 | data = Nr 128 z 6 czerwca 1903 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=82010}}</ref>.
|